افسر جوان فضای مجازی

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ طلاق/3

هر کس بر خدا اعتماد کند، خداوند برای او بس است

حکایت؛ در یکی از ماه‌ها جهت پرداخت شهریه پولی نرسیده بود، آقاسیدعلی (فرزند مرحوم آیت‌ الله شاهرودی از مراجع تقلید گذشته که مسئول امور مالی بیت بود) مضطرب و نگران نزد پدر می‌آید و عرض می‌کند: روز آخر ماه است، به نانوایان و داروخانه‌ها بدهکاریم، اول ماه هم باید شهریه بدهیم، پول کافی هم در اختیار نداریم! آیت‌الله شاهرودی توجهی به این گفتار نمی‌کنند و می‌فرمایند: به من ربطی ندارد! خود امام زمان (عج) باید این مسئله را حل کنند چرا من غصه‌اش را بخورم، بعد فرمود: کم اعتقادها عجله نکنید!

پس از آنکه پاسی از شب گذشت و مرحوم شاهرودی بعد از صرف شام آماده استراحت بودند، ناگهان صدای کوبه درب منزل بلند شد، درب را باز کردند، پیرمردی با زبان محلی می‌گوید: با سید کار دارم، به او می‌گویند: اکنون وقت ملاقات نیست بروید صبح تشریف بیاورید اما پیرمرد بسیار اصرار می‌کند تا اینکه آقا متوجه می‌شوند و صدا می‌کنند، بگذارید بیاید! پیرمرد وارد می‌شود و دست آقا را می‌بوسد و چهارده هزار دینار به ایشان تقدیم می‌کند و می‌رود، آنگاه آیت‌الله شاهرودی رو به فرزندان خود کردند و گفتند: ای کم عقیده‌ها ما صاحب داریم، ولی متأسفانه شما به او اعتماد ندارید، حالا پول‌ها را بردارید و درب منزل مقسمین و طلب کارها ببرید

                  هیچ برگی درنیفتد از درخت
                                               بی قضا و حکم آن سلطان بخت
 منبع:
با اقتباس و ویراست از کتاب مردان علم در دنیای عمل
مولانا به نقل از اخبار امروز

حضرت امام صادق (علیه السلام) در یکی از جلسات به شاگردان خود فرمودند: شما [که سالهاست در جلسات شرکت می‌کنید] چه چیزی از من یاد گرفته‌اید؟ یکی از آنها عرض کرد: ٨ مطلب از شما آموختم. حضرت فرمودند: بگو تا بدانم فهیمده‌ای. گفت:

١. دیدم مردم آنچه را دوست دارند، هنگام مرگ از آن جدا می‌شوند. قصد کردم دل به چیزی ببندم که مونس من شود و آن، عمل خیر است. امام فرمودند: به خدا قسم درست فهمیدی.

۲. دیدم عده‌ای از مردم به نسب و نژاد خود و عده‌ای به اموال خود و برخی دیگر به اولاد خود افتخار می‌کنند. اما افتخار بزرگ را در فرمایش خدا دیدم: «گرامی‌ترین شما نزد خدا، با تقواترین شماست.»

امام صادق (ع) فرمودند: اگر من [جعفر بن محمد] ولایت علی (علیه السلام) را داشته باشم بهتر از آنست که فرزند او باشم، چون فرزند علی بودن فضیلتی از جانب خداست اما ولایت او را داشتن، واجب الهی است.

۳. دیدم مردم فقط برای کسب روزی تلاش می‌کنند در حالیکه هدف از زندگی، رسیدن به مقام عبودیّت است. روزی دهنده خداوند است، هم قدرت دارد و هم قوّت. پس به وعده خدا آرام و به کلامش راضی شدم. قصد کردم آنچه را خدا می‌خواهد انجام دهم، نه آنچه را خودم می‌خواهم.

٤. دیدم که بعضی از مردم بخاطر کینه‌ای که از یکدیگر در دل دارند، با هم دشمنی می‌کنند. در حالیکه خداوند فرمود: «شیطان دشمن آشکار شماست، او را نپرستید» پس دشمن خود را شناختم و کینه‌توزی با مردم را کنار گذاشتم.

5. بعضی از مردم در رزق و روزی به یکدیگر حسادت می‌کنند، در حالیکه خداوند روزی مردم را تقسیم کرده است. بعضی را به درجاتی برتری داده است تا بار زندگی عده‌ای دیگر را به دوش بگیرند و آنها را کمک کنند.

وقتی خدا را ضامن روزی دیدم، نسبت به کسی حسادت نکردم و افسوس آنچه را از دست داده‌ام، نخوردم. رحمت خداوند بهتر و بیشتر از آن چیزی است که برای خود جمع کرده‌ام.

٦. دیدم مردم سرگرم دنیا هستند و از آن شادمانند. اما قول خداوند را شنیدم: «کسیکه از مقام پروردگار خود خوف دارد و نفس را از هوی بازدارد، جایگاهش بهشت است» پس عمر را در این صرف کردم که خود را از هوای نفس بازدارم.

7. دیدم سعی مردم در حفظ آن چیزی است که دوست دارند، و من قول خداوند را شنیدم: «هر کسیکه به خدا قرض بدهد، من آن را مضاعف می‌کنم» پس آنچه را که دوست داشتم در راه خدا قرض دادم تا در روز قیامت برای من ذخیره‌ای شود.

٨. دیدم برخی از مردم به سلامت بدن خود، بعضی به اموال خود و عده‌ای دیگر هم به دوستان خود تکیه و اطمینان دارند. اما من فرمایش خداوند در قرآن را شنیدم: «کسیکه تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می‌کند، و او را از جاییکه گمان ندارد روزی می‌دهد. و هرکس بر خدا توکل کند، کفایت امرش را می‌کند» پس من بر خدا توکل کردم.

توکل یعنی بدانی «هیچ‌کس جز خداوند در امور تو مؤثر نیست.»

امام صادق (ع) به شاگردان خود فرمودند: «به خدا قسم، چکیده تعالیم تورات، انجیل، زبور، قرآن و سایر کتابهای آسمانی، به این ٨ مطلبی که او از ما آموخته، بازمی‌گردد.»

منبع:

به نقل از پایگاه خبری تحلیلی قدس انلاین بااندکی تصرف

کمال الدين محمد بن طلحه‏ي شافعي درباره‏ي امام جواد عليه‏السلام چنين مي‏نويسد: هذا محمد الثاني رفيع القدر، عظيم الشأن، رفيع الذکر ما اتسعت له حلبات محالها، و لا امتدت له أوقات آجالها، بل قضت عليه الأقدار الإلهية يقله بقائه في الدنيا بحکمها و اسجالها فقل في الدنيا مقامه عجل القدوم عليه لزيارة حمامه، فلم تطل بها مدته و لا امتدت فيها أيامه غير [ صفحه 350] أن الله جل و علا خصه بمنقبة متألفة في مطالع التعظيم بارقه أنوارها مرتفعه في معارج التفضيل قيمة أقدارها بادية لأبصار ذوي الباصر بنية منارها هادية العقول أهل المعرفة آية آثارها. [1] .

امام محمد تقي ابن الرضا محمد ثاني [2] است، او قدر و مرتبه‏اي بلند دارد، نامش در افواه عوام و خواص مشهور است. سعه‏ي صدر، وسعت نظر، شيريني کلام، جذابيت سخن‏راني او، همه را جلب کرده است. اما متأسفانه مدت افاضاتش کم بود و سرنوشت چنين حکم مي‏کرد که او در جواني به روح کليه الهي متصل گردد، نيروهاي علم و فهم و دانش به قله مرتفع درايت و کياست او نمي‏رسد، حکومت‏هاي علمي و قضاوت‏هاي اجتماعي او حکم قاطعي بود که بالاتر از آن نظريه امکان نداشت. مرغ بلند پرواز عقل و خرد به درجه‏ي رفيع دانش و بينش او نمي‏رسد. چه کوتاه بود زمان او؟! و چه بلند بود افادات او؟! او در همين مدت کوتاه مظهر قدرت علم و منقبت حق و مجمع فضيلت و کمال بود. سطوت و هيبت او به قدري بود که هر کس بدو مي‏رسيد ناخودآگاه سر تعظيم فرود مي‏آورد و از اشعه‏ي انوار افاضات علمي او بهره‏مند مي‏شد. او منبع دانش و بينش بود که هر تشنه ‏کامي به او مي‏رسيد سيراب مي‏شد و همچون منبع نوري بود که دل و ديده همه از او روشن مي‏شد و عقل و ذهن بدو علم و معرفت مي‏يافت.

منبع:

[1] مطالب السؤل، کمال الدين محمد بن طلحه شافعي از علماي تسنن قرن هشتم است. (ضميمه‏ي تذکره‏ي ابن‏جوزي). [2] در روايات، نام محمد نخست به امام محمد باقر عليه‏السلام، و محمد دوم به امام جواد عليه‏السلام اطلاق مي‏گردد.

آیه ای از قرآن  بر رجعت دلالت دارد: 
” و إذا وقع القول علیهم أخرجنا لهم دابة من الارض تکلمهم أنّ الناس کانوا بایاتنا یوقنون ” وقتی که قول خداوند متعال بر انسان هایی که آیات الهی را قبول نمی کنند واقع بشود خداوند جنبنده ای از زمین خارج می کند که با مردم سخن می گوید و کسانی که یقین به آیات الهی نداشتند با این حادثه مشکلشان حل می شود. 
در روایات فراوانی هم از طریق اهل سنت وهم از طریق شیعه باین جنبنده به امام علی (علیه السلام) تأویل شده  است.
در روایات فراوانی از جمله روایتی که از ابن عباس و اصبغ بن نباته نقل شده ذکر شده منظور از “ دابة من الارض “  امام علی (علیه السلام) است که قبل از قیامت خداوند متعال او را خارج می کند در حالی که عصای  موسی و خاتم سلیمان پیغمبر همراه اوست و مومن و کافر را از هم جدا می کند و هر کدام مشخص می شود و در واقع این آیه ای از آیات الهی است که دین خدا را برای مردم بازگو می فرماید. 
در تفسیر قمی امام صادق (علیه السلام) فرمود: پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) امام علی (علیه السلام) را دید که در مسجد ریگ های مسجد را جمع کرده و سرش را روی آن ریگها گذاشته و خوابیده است. پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) او را حرکت داد و به او فرمود: بلند شو ای دابة الله (جنبنده) یکی از اصحاب که آنجا بود گفت: یا رسول الله بعضی از ما می توانیم بعضی دیگر را با این اسم بنامیم. حضرت فرمود: ” لا، لا والله ما هو إلّا له خاصة ” هیچ کس شایستگی این اسم را ندارد جز علی بن ابیطالب که می تواند به این اسم نامیده شود .

امام صادق (علیه السلام) درباره این آیه فرمود: خداوند هیچ پیغمبری از زمان آدم تا آخر پیامبران نفرستاد مگر اینکه به دنیا بر می گردند و امام علی (علیه السلام) را نصرت و یاری می کنند
میثاقی که از انبیاء گرفته شد
بعد پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم)  به امام علی (علیه السلام) فرمود: یا علی وقتی که آخرالزمان بشود خداوند تو را در بهترین صورت ها خارج می کند و همراه تو عصایی است که با آن عصا دشمنانت را می زنی و …. عصای موسی. 
آیه دیگری که در روایات، فراوان از آن به رجعت تاویل شده و گفته شده که مراد رجعت است این آیه است که می فرماید: ما از پیامبران میثاق گرفتیم که شماها را یاری کنند. مصداق از یاری شونده امام علی (علیه السلام) است. 
آیه با صراحت می فرماید که ما از همه پیامبران میثاق گرفتیم وقتی که پیغمبر اسلام آمد به او ایمان بیاورند و به مردم گوشزد بکنند و این دین را یاری کنند. 
در روایات آمده مراد از یاری پیامبران یاری امام علی (علیه السلام) در دوران رجعت است. روایات فراوانی وارد شده که این نصرت و پیروزی در رجعت خواهد بود.
 امام صادق (علیه السلام) درباره این آیه فرمود: خداوند هیچ پیغمبری از زمان آدم تا آخر پیامبران نفرستاد مگر اینکه به دنیا بر می گردند و امام علی (علیه السلام) را نصرت و یاری می کنند و این مطلب مصداق همین آیه کریمه است.
 در این زمینه آیات فراوان هست که برای اطلاعات بیشتر می توان به تفاسیر مراجعه کرد.

خلاصه :
آیات فراوانی در قرآن به موضوع رجعت اشاره دارد . در واقع این آیات این موضوع را برای همه گروههای مسلمان ثابت می کند.

 منبع: پاسخ به سوالات اعتقادی استاد محمدی  موجود در سایت رادیو معارف

امام صادق(علیه السلام) به قدری از عطریات استفاده می کرد، که هر گاه کسی وارد مسجد می شد و او را نمی دید، از محلی که بوی عطر از آن استشمام می شد می فهمید که امام صادق(علیه السلام) در همان محل بوده است، زیرا محل سجده او همیشه خوشبو بود…

(فروع کافی/ج6/ص511)

و نیز آن حضرت می فرمودند: رسول خدا آنچه را که برای مصرف عطر و بوهای خوش خرج می کرد، بیشتر از آن بود که برای غذا مصرف می نمود.

(فروع کافی/ج6/ص512)