مراحل خودسازی از نگاه امام علی(ع)
پسرم! همانا تورا به ترس از خدا سفارش می کنم که پیوسته در فرمان او باشی، و دلت را با یاد خدا زنده کنی، و به ریسمان او چنگ زنی، چه وسیله ای مطمِن تر از رابطه تو با خداست، اگر سر رشته آن را در دست گیری؟.
دلت را با اندرز نیکو زنده کن، هوای نفس را با بی اعتنایی به حرام بمیران، جان را با یقین نیرومند کن، و با نور حکمت روشنایی بخش، وبا یاد مرگ آرام کن. به نابودی از او اعتراف گیر و بابررسی تحولات ناگوار دنیا به او آگاهی بخش، و از دگرگونی روزگار، و زشتی های گردش شب و روز او را بترسان. تاریخ گذشتگان را بر او بنما، و آنچه که بر سر پیشینیان آمده است بیادش آور. در دیار و آثار ویران رفتگان، گردش کن و بیندیش که ان ها چه کرده اند؟ از کجا کچ کرده، و در کجا فرود آمده اند؟ از جمع دوستان جدا شده و به دیار غربت سفر کردند، گویا زمانی نمی گذرد که توهم یکی از آنانی!…
پس جایگاه آینده را آباد کن، آخرت را به دنیا مفروش وآنچه نمی دانی نگو، و انچه برتو لازم نیست بر زبان نیاور، و در جاده ای که از گمراهی آن می ترسی، قدم مگذار، زیرا خودداری به هنگام سرگردانی و گمراهی، بهتر از سقوط در تباهی است….
منبع:
نهج البلاغه ترجمه 371 نامه ها