افسر جوان فضای مجازی

 در روایت داریم پس از آنکه امام باقر به جابر جعفی فرمودند خوش به حال افرادی در زمان غیبت بر اعتقاد به ما استوار بمانند، جابر گفت: بهترین چیزی که مومن می‌تواند در آن زمان استفاده کند چیست؟ امام فرمودند: نگهداری زبان [ از حرف های بیهوده ، شبهه ناک و آلوده به گناه]

 پیامبر اسلام فرموده اند: بر تو باد خاموشی طولانی، چرا که آن رَم دهنده شیطان و کمک تو درمورد دینت است.

 گاهی یک کلمه، می‌تواند فرد را از دایره دین خارج کند یا حق الناس بزرگی برایش ایجاد کند و مشکلات و خسارت‌های فراوانی را برای انسان در دنیا و آخرت سبب شود. همچنین طبق روایات اهل بیت، حفظ زبان آنقدر مهم است که به بقیه اعضاء انسان نیز ربط دارد.

 بحارالانوار ۱۴‌۵/‌۵۲ حدیث۶۶
 سفینه البحار ۵۱۰‌/۲

?گناهان هر کدامش آدمى را به سوى دیگرى مى‌کشاند چون اساس گناه پیروى هواى نفس است و نفس وقتى هواى فلان گناه را مى‌کند هواى امثال آن را نیز مى‌کند .

المیزان ، ج4 ، ص77

گفته بودند یک فرمانده تیپ قرار است بیاید مدرسه برایتان سخنرانی کند. اسمش برونسی است.

منتظر یک ماشین آنچنانی با چند همراه و محافظ بودیم که یک دفعه یک مردی با موتور_گازی سبز رنگی روبروی در مدرسه ایستاد و می خواست برود داخل.

جلویش را گرفتیم و گفتیم کجا، مراسم سخنرانی است و فرمانده_تیپ می خواهد سخنرانی کند.

ایشان مکثی کرد و گفت: من برونسی هستم.

امروز یکی از دوستام راهی کربلا شد منم خیلی دوست داشتم راهی کربلا باشم اما اقا نطلبید.

داشتم باخودم فکر میکردم که چه گناهی انجام دادم که اقا منو نطلبیده که….

 یاد حدیثی از امام صادق (علیه السلام) افتادم که میفرمایند:فرشته ای به نام فطرس به خاطر سستی کردن در وظیفه اش بال هایش میشکند و به زمین تبعید میشود بعداز هفتصدسال عبادت امام حسین علیه السلام به دنیا امد و جبرئیل با هفتاد فرشته برای تبریک این میلاد امد که این فرشته در راه خانه پیامبر (صلی الله علیه)به انها برخورد میکندو از انها درخواست میکند که اورا با خود ببرندو بعد این فرسته دست های خود را به قنداقه ی امام حسین (علیه السلام )میمالد و بال هایش برمی گردد و به جایگاه اولش می رود این فرشته تصمیم گرفت برای جبران این شفاعت وظیفه صلوات و سلام رسانی دوست داران امام حسین (علیه السلام) را به عهده بگیرد و وظیفه این فرشته شد رساندن صلوات و سلام رسانی دوست داران امام حسین (علیه السلام )به ایشان….1

اقا جان با این حدیث دلم به این خوش شد که اگر راهی کرببلایت نشدم حداقل سلامم به شما میرسد.

1. ابن قولویه، 1356 ش، ص66

به قلم خودم

نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه اصفهان گفت: قرآن درس اتحاد می‌دهد و تمام برنامه‌های انسانی در قرآن آمده است به گونه‌ای که با خواندن قرآن تمام استعدادهای انسانی درخشان می‌شود.

به گزارش ایسنا، آیت‌الله سیدیوسف طباطبایی‌نژاد،  امروز (شنبه) در مراسم افتتاحیه چهل‌ودومین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم که در اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: با پیروزی انقلاب اسلامی، فعالیت‌های قرآنی در کشور توسعه پیدا کرد. عده‌ای قبل از انقلاب به ما اتهام می‌زدند که شیعیان توجهی به قرآن ندارند.

وی افزود: امروز قاریان ایرانی در مسابقات جهانی، بهتر از عرب‌زبان‌ها قرآن را تلاوت می‌کنند و تعداد حافظان قرآنی در کشور روز به روز در حال افزایش است. مقام معظم رهبری فرمودند “باید بیش از ۱۰ میلیون حافظ قرآن در کشور تربیت شود". البته این ظرفیت باز هم وجود دارد تا در آینده افزایش پیدا کند.

امام جمعه اصفهان گفت: قرآن، مخلوق مستقیم خداوند است، یعنی دستی در خلقت آن دخیل نبوده، البته همه ما مخلوق خداوند هستیم، اما خداوند مدبرات الامر دارد و نه جبرئیل و نه پیامبر(ص) دخالتی در خلق قرآن نداشته‌اند.

طباطبایی‌نژاد ادامه داد: قرآن افتخار مسلمانان است و تنها مسلمانان هستند که معجزه پیامبر(ص) خود را در دست دارند. امروز یک نوجوان مسلمان می‌تواند به غیرمسلمانان بگوید که اگر بتوانید یک آیه از قرآن بیاورید، ما تابع شما می‌شویم. درصورتی که قرآن می‌فرماید"اگر همه شما دست به دست هم دهید باز نمی‌توانید آیه‌ای مانند قرآن بیاورید".

وی افزود: بهترین دلیل برای خداشناسی  فارغ از براهین منطقی  قرآن است. انسان‌هایی هستند که می‌گویند این عالم خود به خود به وجود آمده، اما نگفته‌اند که کتابی خود به خود نوشته شده است.

امام جمعه اصفهان ادامه داد: قرآن بهترین راهنما برای سیاست و کارهای سیاسی است. امام علی(ع) فرمودند: فهم قرآنی پیدا کنید، زیرا فهم قرآنی قلب شما را بهاره می‌کند. قرآن میوه‌های سیاسی، فرهنگی، دینی و دشمن‌شناسی می‌دهد و سیاست‌های امام و رهبری برگرفته از قرآن کریم است.

وی با بیان اینکه قرآن درس اتحاد می‌دهد و تمام برنامه‌های انسانی در قرآن آمده است، گفت: با خواندن قرآن تمام استعدادهای انسانی درخشان می‌شود.

امام جمعه اصفهان افزود: اگر قرآن را بخوانیم، یاد بگیریم و فهم قرآنی پیدا کنیم، اما به آن عمل نکنیم، سودی ندارد.  نگاه کردن به جلد و خط قرآن صواب دارد. در درجه بعدی خواندن و فهم آن صواب بیشتری دارد، ولی عمل به آن مهم است. قرآن شفاعت می‌کند و شفاعتش نیز پذیرفته خواهد شد. ولی در عین حال از ما گلایه می‌کند که چرا به آن عمل و از او پیروی نکردیم.

قرآن کتاب هدایت بشر به سوی کمال است

همچنین رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه کشور گفت: قرآن کتاب هدایت بشر برای رسیدن به کمال است و کسانی که اهل تقوا هستند، می‌توانند از هدایت آن بهره‌مند شوند.

 حجت‌الاسلام سید مهدی خاموشی، اظهار کرد: قرآن، کلام‌الله مجید و قول رسول اسلام بوده که بر قلب ایشان وحی و از زبان مبارک حضرت قرائت شده است. قرآن از مقوله قرائت محسوب می‌شود و به همین دلیل، آن را قرآن می‌نامند. کسی با علم و تجربه خود مفاهیم و لغات این کتاب را کنار هم نیاورده و پیامبر(ص) از کسانی نبوده که با علوم غریبه آشنایی داشته‌ باشد.

 وی افزود: قرآن نه قول شاعر است و نه قول کاهن، این مفاهیم و کلمات نورانی از آسمان بر قلب پیامبر(ص) نازل شده، این مضامین نورانی در قرآن وارد شده و مجموعه‌ای به نام قرآن در اختیار بشر قرار گرفته است.

 رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه کشور، گفت: قرآن کتاب هدایت بشر است برای رسیدن به کمال، خدا و آنچه که اگر این وحی نمی‌بود، انسان توانایی رسیدن به آن را نداشت. کسانی که اهل تقوا هستند، این کتاب برای آن‌ها هدایت است، یعنی همان کسانی که طبق آیات ابتدایی سوره مبارکه بقره، ایمان به غیب دارند، اهل برپا داشتن نماز هستند، از روزی‌ای که به آن‌ها داده شده است انفاق می‌کنند و به پیامبران، کتب آسمانی دیگر و آخرت ایمان دارند.

 خاموشی با بیان اینکه برتری قرآن بر سایر کلام‌ها مانند برتری خدا بر سایر مخلوقات است، گفت: در این نگاه، خدا غنی مطلق و موجودات فقیر مطلق‌اند. همه ما وابسته به خدا هستیم و خدا بی‌نیاز مطلق است، بنابراین سایر کلام‌ها نیازمند قرآن هستند و قرآن به هیچ کلام دیگری نیاز ندارد. عترت نیز برای تفسیر قرآن و تفهیم بیشتر آن برای بشر آمده‌اند و آنها هستند که صاحبان لب و اندیشه‌اند و معانی قرآن را می‌فهمند.

 وی افزود: انقلاب ایران بر اساس فرهنگ قرآنی شکل گرفت و این فرهنگ قرآنی، نزدیک بودن قرآن با عترت را در کشور ما نهادینه ساخت. تعیین تکلیف حوزه‌های علمیه در طول تاریخ به یک‌سری هسته‌های اصلی بستگی داشت که یکی از این هسته‌های اصلی، حوزه علمیه اصفهان بود و آثار بسیار بلند و عمیقی در تفکر شیعی از حوزه علمیه این شهر به ارمغان آمده است.

 رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه کشور افزود: این فرهنگ قرآنی به ما یاد داد که اگر فرهنگ ایثار و شهادت داشته باشیم، پیروز خواهیم بود و اگر فرهنگ ایثار و شهادت نداشته باشیم، شکست خواهیم خورد. انقلاب اسلامی با فرهنگ ایثار و شهادت به اوج قله‌های رفیع رسیده و نظام سلطه را زمین‌گیر کرده است. امروز به برکت اقتدار نظامی ایران که برگرفته از علم و دانش بومی است، کلاه از سر دشمن برداشته شده و دشمن جرأت تعدی به ایران را ندارد.

انتهای پیام

با هجوم امواج شبهات و اشکالات مکاتب التقاطی و غیر وحیانی پس از انقلاب اسلامی و مضاعف شدن این هجمه‌ها در سال‌های اخیر شایسته است نخبگان حوزه و دانشگاه بررسی ادله عقلی و نقلی بحث پراهمیت حکومت اسلامی و ولایت فقیه را با نگاهی نو و متناسب با فضای جدید جامعه‌ جهان اسلام و جامعه‌ جهانی مورد بررسی و کنکاش قرار بدهند. در همین راستا سلسله دروس آیت الله محسن اراکی دبیرکل مجمع تقریب مذاهب اسلامی می‌تواند ارائه دهنده‌ بینشی نو و دقیق در این باب باشد.

ملاک درک رحمت رحیمی خداوند، تبعیت از امام است

در جلسات قبل به بررسی برخی از آیات که بر لزوم وحدت و عدم تفرقه در جامعه اسلامی دلالت دارد که از آن‌ها وحدت فرمانروا در نظام سیاسی اسلام استفاده می‌شود، پرداختیم.

آیه دیگری در سوره هود آمده است که می‌فرماید: «وَ لَوْ شَاءَ رَبُّکَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ لَا یَزَالُونَ مُخْتَلِفِینَ * إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ». -باز هم خواهش دارم که روی آیه‌های قرآن خوب تأمل شود؛ یکی از مشکلات ما این است که از قرآن دور شده‌ایم و آن‌ چنان‌ که باید در قرآن غور نکرده‌ایم. آن‌ چنان‌که باید حق فرمان امیرالمؤمنین علیه السلام در تدبر و فهم آیات قرآن را ادا نکرده‌ایم.

در آیه شریفه می‌فرماید: «إلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ». بعضی‌ها می‌گویند اختلاف خیلی خوب بوده و نشانه کمال است اما خیر؛ اختلاف بد است. اختلاف نشان‌دهنده عذاب است. در آیه دیگر می‌فرماید: «قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَى أَنْ یَبْعَثَ عَلَیْکُمْ عَذَاباً مِنْ فَوْقِکُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِکُمْ أَوْ یَلْبِسَکُمْ شِیَعاً وَ یُذِیقَ بَعْضَکُمْ بَأْسَ بَعْضٍ انْظُرْ کَیْفَ نُصَرِّفُ الْآیَاتِ لَعَلَّهُمْ یَفْقَهُونَ». نتیجه عذاب الهی همین است؛ وقتی می‌خواهد قومی را عذاب کند آن‌ها را دچار پراکندگی و تفرقه و اختلاف می‌کند؛ رحمت که نازل می‌شود، رحمت همیشه همراه با یکپارچگی آن جامعه است. لذا می‌فرماید: «وَ لَوْ شَاءَ رَبُّکَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً» اگر بخواهد می‌کند. «وَ لَا یَزَالُونَ مُخْتَلِفِینَ» اما «إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ». حال این رحمت الهی چیست؟

در مباحث تفسیری مفصل گفته‌ایم؛ خداوند متعال در قرآن کریم، یک رحمت واسعه دارد که این رحمت شامل شیطان هم می‌شود که همان رحمت فیض وجود است و رحمت عام است. این‌ها رحمت واسعه است و کاری به کافر و مؤمن ندارد. خیلی‌ها دنبال رحمت رحمانی هستند، رحمت رحمانی امتیازی ندارد و با رحمت رحمانی خیلی به جایی نمی‌رسیم؛ به دلیل اینکه همه فساق و فجار و کفار و فراعنه همه مشمول رحمت رحمانی خدا هستند. آن رحمتی که انسان را به سرنوشت خود می‌رساند، رحمت رحیمی است؛ «وَ کَانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیماً * تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْراً کَرِیماً» و ملاک این رحمت رحیمی تبعیت از امام است.

قرآن کریم به صورت فراوان هم قرآن و هم ائمه هدی را رحمت نامیده است. حضرت عیسی علیه السلام را گفته است «رحمة منا» «وَ مِن قَبْلِهِ کِتَابُ مُوسَى إِمَاماً وَ رَحْمَةً». درباره رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرماید: «وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ». این رحمت در سلسله امامت تداوم پیدا می‌کند. بسم الله الرحمن الرحیم که در سوره حمد است و بعد می‌گوید: «اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ * صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ» این رحمانیت خدا اگر با رحیمیت تکمیل نشود چیزی به انسان جز عذاب و بیچارگی نمی‌رسد.

کسانی که مشمول رحمت الهی هستند، هیچ‌گاه دچار اختلاف نمی‌شود

این جریان رحمانیت الهی یک سیر نزول و یک سیر صعود دارد؛ در سیر نزولی که رحمت رحمانی است؛ شامل همه می‌شود و رسول برای همه می‌آید. اما در سیر صعود به سوی خدا، این سیر صعودی دو نوع سیر است، این بازگشت به سوی خود دو نوع بازگشت است؛ یک «بازگشت وفدی» است؛ «یَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِینَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْداً» و یک «رجوع وردی» است یعنی رجوع به پایین است؛ «وَ نَسُوقُ الْمُجْرِمِینَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْداً». وفدی، رجوع پشت سر امام است. لذا در روایت می‌فرماید: «اَنا اَوّلَ وافِدٍ عَلَی الْعَزیزِ الْجَبّارِ یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ کِتابُهُ وَ اَهْلُ بَیْتی ثُمَّ اُمَّتی ثمّ اَسْأَلُهُمْ: ما فَعَلْتُمْ بِکِتابِ اللهِ وَ بِاَهْلِ بَیْتی». او سردسته وافدان است؛ «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شَاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً وَ دَاعِیاً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرَاجاً مُّنِیراً» این است که منشأ این رحمت رحیمی و مسیر صعود به سوی خدا در این رجوع وفدی است.

یک عالم صدور داریم که خدای متعال با فرمانش تمام این سلسله عالم خلقت را آفرید و این همان صدور است تا آخرین موجود «وَ مَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ». بعد به آن‌ها فرمود: برگرد به سوی من! و این بازگشت هم دو بازگشت است؛ یک بازگشتی است که در این دنیا فرمان می‌دهد و باز گردید و یک بازگشت هم بعد از مرگ است: «یَوْمَ یَدْعُوکُمْ فَتَستَجِیبُونَ بحَمْدِهِ وَ تَظنُّونَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلا قَلِیلاً».

در این دعوت بازگشت، نقش رحمت الهی معلوم می‌شود؛ آن‌هایی که رحمت الهی نصیب آن‌ها می‌شود؛ یعنی رحمت رحیمی، در این رجوع بازگشتشان به سوی بالا است. اگر خدا می‌خواست می‌توانست با زور همه را امت واحد کند، اما اراده او بر این است که مردم با انتخاب خودشان راه درست را پیدا کند ولی چون راه درست را انتخاب نمی‌کنند دچار اختلاف می‌شوند. آن‌هایی که مشمول رحمت الهی هستند هیچ‌گاه دچار اختلاف نمی‌شود. خداوند حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه را رحمت کند؛ می‌فرمود: اگر ۱۲۴۰۰۰ پیامبر در یک جا جمع می‌شدند اصلاً با هم اختلاف نخواهند داشت و این حرف درستی است. اختلاف عذاب است.

البته در روایات آمده است که حضرت فرمود اختلاف رحمت است؟! مراد از «اخْتِلافُ اُمّتی رَحمَةٌ» یعنی رفت‌وآمد، زیارت، یعنی همدیگر را ببینند، اختلاف به این معناست وگرنه اختلاف به معنای تفرقه کجا رحمت است؟! امتی مورد رحمت است که امت واحده و امتی یکپارچه باشد. اگر فرمانروا واحد باشد امتی که از این فرمانروای واحد تبعیت می‌کند، امت واحد می‌شوند و اصلاً نمی‌توانند متعدد باشند. بنابراین صاحب فرمان و فرمانروا باید یکی باشد. به‌ هر حال آیات رحمت هم همین مضمون را دارند به اضافه اینکه روایات زیادی آمده است که ما نمونه‌ای از آن روایات را اینجا بیان خواهیم کرد.

خروج از ایمان در صورت تفرقه و پراکندگی جامعه

مرحوم برقی در محاسن به سند از امام صادق (ع) نقل می‌کند: «مَنْ خَلَعَ جَماعَةَ الْمُسْلِمینَ قَدْرِ شِبْرٍ، خَلَعَ رَبْقَةَ الاْیمانِ مِنْ عُنُقِهِ مَن نکثَ صفقةَ الامام جاءَ الی اللهِ عجزاً» کسی که از جماعت مسلمین حتی به اندازه یک وجب خارج شد؛ از ایمان خارج شده است. این نشان‌دهنده آن است که مطلوب در اسلام و نظام سیاسی اسلام جماعت است و نشان می‌دهد که جماعت مسلمین باید یکی باشد. حالا اگر جماعت دو تا بود، هم این و هم او از ایمان خارج می‌شد؛ لذا نشان می‌دهد که جماعت اسلام باید یکی باشد.

حدیث دیگری که در همین کتاب محاسن آمده است و برقی به سند صحیح برقی روایت از امام صادق علیه السلام روایت کرده است.

در اینجا لازم است یک نکته‌ای را بیان کنیم؛ در طریق این حدیث نوفری و سکونی -که هر دو ثقه هستند- می‌باشند. لااقل به دلیل اینکه علی ابن ابراهیم در تفسیر خود آن‌ها را به توثیق عام توثیق کرده است. اینکه گفته می‌شود سکونی از عامه بوده است، ما گفته‌ایم که ادله خلاف این را نشان می‌دهد؛ چراکه اولاً سکونی شیعه بوده است، زیرا روایاتی از امام صادق (ع) از او نقل شده است که دلالت بر امامت ائمه اطهار (ع) دارند. تنها دلیلی که می‌گویند سکونی شیعه نبوده این است که می‌گویند هر موقع از امام صادق (ع) روایتی را آورده به این شکل بوده است:

عن الصادق عن آبائه عن رسول الله است یا عن امیرالمؤمنین (ع). حال می‌گویند چرا از امام صادق (ع) روایت نمی‌کند؟ ما گفتیم که این نکته‌ای دارد و آن اینکه چون آن‌ها می‌خواستند این احادیث در بین اهل سنت رواج پیدا کند. اگر این احادیث را مستقیماً از امام صادق (ع) نقل کرده و آن را متصل به حضرت رسول (ص) نمی‌کردند، این حدیث در بین اهل سنت رواج پیدا نمی‌کرد. ای کاش با همه روایات هم این کار را می‌کردند؛ در این صورت دیگر احادیث منحصر به کتب شیعه نمی‌شد.

البته ما گفتیم که همه احادیث ما مسند الی رسول الله هستند و ما اصلاً حدیثی که به امام صادق (ع) منتهی بشود و مسند الی رسول الله نباشد را نداریم.

اگر زمانی با اهل سنت صحبتی شد و گفتند روایات شما مقطوعه یا مرفوعه است، بگویید خود ائمه اطهار (ع) در چند روایت، چنین بیان کرده‌اند: «حدیثی، حدیث ابی و حدیث ابی، حدیث جدی و حدیث جدی حدیث رسول الله» همه احادیث مستند هستند و ما هیچ حدیثی نداریم که با سند به امام معصوم (ع) منتهی شود و این حدیث مسند الی رسول الله نباشد. کار سکونی به این دلیل است که احادیث را در بین اهل سنت رواج دهد و از جمله این حدیث است:

«عَنْهُ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع)‏ ثَلَاثٌ مُوبِقَاتٌ: نَکْثُ‏ الصَّفْقَةِ وَ تَرْکُ السُّنَّةِ وَ فِرَاقُ الْجَمَاعَةِ». امام صادق (ع) از پدرانشان نقل کرده‌اند که امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «سه چیز هلاک‌کننده است: پیمان شکنی، ترک سنت پیامبر و جدا شدن از جامعه مسلمین»؛ این‌ها موبقات و مهلکات هستند.

عقیق: گرفتن حاجت از خداوند عالم و ائمه اطهار(علیهم‌السلام) آداب و رسومی دارد که انسان با رعایت آن‌ها زودتر به مقصود خود می‌رسد. گر چه آدمی در هر زمان و در هر مکانی خالق خویش را بخواند، می‌شنود، ولی خود خداوند متعال، برای رسیدن بندگان به خواسته خویش، راه‌ها و وسائلی را قرار داده است که از کانال همین وسائل زودتر به مقصود خواهد رسید. برای گرفتن حاجت از ائمه اطهار(علیهم‌السلام) راه‌هایی وجود دارد که از طریق خود آن بزرگواران بیان شده است؛ ما در این نوشتار نحوه توسل به امام جواد(علیه‌السلام) را به اختصار بیان می‌کنیم:

ختم صلوات
یکی از ختم‌های مجرب برای گرفتن هر حاجتی، مادی یا معنوی، فرستادن صلوات و هدیه این صلوات به محضر نورانی معصومین(علیهم‌السلام) است؛ چنان‌چه پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «هر کس بر من صلوات فرستد، حق تعالی درِ عافیت را بر وی می‌گشاید و حاجت معنوی یا مادی او به حرمت صلوات بر محمد و آل محمد بر آورده می‌شود».[1] 
 
یکی از ختم های بسیار مجرب و مفید برای گرفتن حاجات، ختم صلوات بر امام جواد(علیه السلام) است؛ چرا که لقب این بزرگوار جواد می‌باشد، ایشان، در طول زندگی با برکت‌شان بسیار بخشنده بودند.
 
در امور دنیوی توسل به حضرت جواد(علیه‌السلام) بسیار مجرب است و زود حاجب انسان برآورده می‌شود. مرحوم آیت الله کشمیری(رحمه‌الله‌علیه) می‌فرمودند، برای برآمدن حوائج توسل به امام جواد(علیه‌السلام) بسیار مفید است به این طریق که صلوات ختم کنید و ثواب آن را به حضرت هدیه کنید. راه دیگر این است که سوره یس خوانده شود و به روح این امام عزیز هدیه شود. که برای برآمدن حوائج دنیوی، بسیار مفید است.[2]

نماز امام جواد(علیه‌السلام) 
این نماز دو رکعت  است و در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید هفتاد مرتبه است.[3] که برای این هم آثار فراوانی ذکر شده است. برای برآمدن حوائج و رفع بلا و گرفتاری، بسیار موثر است.

حرز امام جواد(علیه‌السلام)
حرز یعنی سپر دفاعی و عامل محافظت کننده. حرز در لغت به معنای پناهگاه و چیزی است که باعث حفاظت می‌شود. و در اصطلاح به دعایی گفته می‌شود که برای حفاظت از شر شیاطین، جن، ظلم ستمگران، گزندگان و… است. برخی از حرزها قبل از وقوع ناگواری‌های خاصی که ممکن است واقع شوند، خوانده می‌شود و برخی دیگر برای در امان بودن از تمام ناگواری‌ها نوشته شده و به گردن آویخته یا در جیب گذارده می‌شود.
 
چون انسان همیشه در معرض خطرها و بلاهاست، این حرزها که از طرف معصومین(علیهم‌السلام) دستور آن صادر شده، عامل محافظت کننده از خطرها و بلاها می‌باشند که مردم یا آن را می‌خوانند و یا به صورت نوشته همراه خود دارند.
 
از اکثر پیشوایان معصوم شیعه حرزهایی روایت شده که «سید بن طاووس» در کتاب «مهج الدعوات» تعداد قابل توجهی از آن‌ها را نقل نموده است و در باب پنجم از حاشیه‌ی کتاب ارزشمند «مفاتیح الجنان» نیز تعدادی از آن‌ها به نقل از همان کتاب آورده شده است.
 
حرزی که از امام جواد(علیه‌السلام) وارد شده است، اینگونه است: «یا نُورُ یا بُرهانُ یا مُبینُ یا مُنیرُ یا رَبِ اِکفِنی الشُرُورَ وَ افاتِ الدُهُورِ اَسئَلُکَ النَجاةَ یَومَ یُنفَخُ فِی الصُورِ»[4]

خاصیت حرز امام جواد(علیه‌السلام)
حرز امام جواد(علیه‌السلام) یا انگشتری که حاوی این حرز باشد برای حفظ از بلاها و بدی‌ها و هر چه که انسان از آن می‌ترسد مفید است.[5]
 
خاطره‌ای جالب از اثرات این حرز مبارک
یکی از دوستان نگارنده، که طلبه‌ی فاضل و یکی از اساتید دانشگاه‌ است، نقل می‌کند، در سفری که به سوریه  رفته بودم، فرزند یکی از فرماندهان ارتش سوریه با من آشنا شد، روزی با ناراحتی تمام پیش من آمد و از من التماس دعا داشت، گفتم اتفاقی افتاده که چنان ناراحت هستی؟
 
گفت: پدرم که فرمانده جنگی است در جنگ با تکفیری‌ها و داعش  محاصره شده و کار وی بسیار سخت شده است، و پیام داده است که دعا کنید تا خطر رفع شود و نجات یابیم.
من به او گفتم که حرز امام جواد(علیه‌السلام) را می‌دهم، به پدرت بگو که این را بنویسد و به بازوی خود ببندد به خاطر این‌که ائمه(علیهم‌السلام) از فرزندان پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستند و پیش خدا، از مقام و منزلت بالایی برخوردارند. این فرمانده نظامی با این‌که از اهل سنت بود، این کار را انجام داده بود و به برکت مقام بلند امام جواد(علیه‌السلام) خطر از آن‌ها دفع شد و از محاصره جان سالم به در برده بودند.
 
این طلبه می‌گفت: این فرمانده و فرزند او و نیروهای تحت امرش با این‌که از اهل سنت بودند، علاقه بسیار وافری به امام جواد(علیه‌السلام) پیدا کرده و ارادت آن‌ها به اهل بیت(علیهم‌السلام) دو چندان شده بود.

پی نوشت:
[1]. جامع الاخبار، ص 67؛ و مستدرک الوسایل ج 5،ص 100
[2]. روح و ریحان، ص 101و 102
[3]. مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ترجمه الهی قمشه ای، قم دفتر نشر مصطفی، 1381، ص 90.
[4]. همان، ص 862.
[5]. بحارالانوار، ج ۵۰ ، ص ۹۸.

یکی از کتاب‌های ارزنده در شناخت ماه رجب، کتاب «ماه رجب؛ ماه یگانه شدن با خدا» است که سخنرانی‌های اصغر طاهرزاده درباره مقام ماه رجب و آداب و اذکار این ماه است. مطالعه این کتاب کم حجم در آغاز این ماه بزرگ و این فرصت بی‌نظیر می‌تواند ما را با ظرفیت این ماه در زنده کردن جان و روحمان و همنشین شدن با خدا آماده‌تر سازد.

این کتاب با استناد به روایتی زیبا از رسول خدا صلی الله علیه و آله آغاز می‌شود: خوشا به حال ذاکران! خوشا به حال اطاعت کنندگان! خداوند می‌فرماید: من همنشین کسی هستم که همنشین من باشد و مطیع کسی هستم که مرا اطاعت کند و آمرزنده کسی هستم که از من آمرزش بخواهد. ماه، ماه من و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من است؛ پس هرکس در این ماه مرا بخواند اجابتش می‌کنم و هرکس از من بخواهد به او عطا می‌کنم و هر کس از من هدایت بخواهد هدایتش می‌کنم و این ماه را ریسمانی بین خود و بندگانم قرار داده ام که هر کس به آن چنگ زند به من می‌رسد.

مطابق این روایت گهربار، با آغاز ماه رجب، ندایی از آسمان در جان‌های مومنان طنین انداز می‌شود، ندایی که به مدت یک ماه هر شب تا صبح ادامه دارد و دعوت پروردگار جان و جهان را به گوش اهل ایمان می‌رساند و آن‌ها را به ذکر و همنشینی یاد حق و اطاعت و استغفار می‌خواند و مژده همنشینی با حق، بخشش الهی و اجابت را به آن‌ها می‌دهد.‌ای قلب مأیوس مباش.

استاد طاهرزاده این ماه را فرصت عالی برای قلب‌های ما می‌داند و متذکر نشدن نسبت به آن را یک خسران بزرگ توصیف می‌کند: «اى قلب! غافل مباش، در این ماه به خطاهاى تو نمى نگرند، مأیوس هم مباش، مى خواهند تو را وارد بنده هاى خاص گردانند. خودتان ملاحظه کنید، در شروع ماه رجب گویا حال و هواى روحى‌ شما مستعد پذیرش الطاف خاصى شده است. پس معلوم است آن ندا، چون نسیمى بر جان مسلمانان مى وزد و پیامبر اکرم (صلوات الله علیه وآله) نیز این نور را مى بینند که دارند از آن خبر مى دهند و به ما توصیه مى فرمایند: خود را براى پذیرش آن الطاف خاص آماده کنید.»

ندای این فرشته از آغاز ماه سراسر برکت و رحمت رجب، برای قلب‌های جویای انس با حضرت حق، بهترین خبر و بشارت است. در این کتاب توضیح داده می‌شود دلیل اینکه انسان گاه از خود خسته می‌شود، و حوصله‌اش سر می‌رود به جهت این است که ارتباط قلب با حضرت حق قطع شده است و اگر انس با حق وارد زندگی و جان انسان شود، بی حوصلگی معنا ندارد. استاد طاهرزاده بر اساس این روایت ویژگی‌های خاص ماه رجب را یادآور می‌شود و می‌گوید باید هنر استفاده از ماه رجب را داشته باشیم.

چگونه همنشین خدا شویم؟
مطابق روایت بالا، فرشته مأمور الهی هر شب تا صبح این بشارت را در گوش جان ما زمزمه می‌کند که خداوند مى فرماید: در این ماه من همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند.

مؤلف کتاب در توضیح ابن عبارت گفته است: «ﺑﺎ ذﮐﺮ و ﯾﺎد ﺧﺪا و رﻋﺎﯾﺖ دﻗﯿﻖ ﺣﺮام و ﺣﻼل ﺣﻀﺮت ﺣﻖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﯾﺎد ﺧﺪا ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ و اﯾﻦ ﻫﺎ وﺳﯿﻠﻪ اى اﺳﺖ ﮐﻪ آدم زﻣﯿﻨﻪ اى ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ. ﺧﺪاوﻧﺪ خبری را در این ماه خاص ﺑﻪ ﻃﺎﻟﺒﺎن اﻧﺲ ﺑﺎ ﺣﻖ ﻣﻰ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﻨﺪه ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻤﻨﺸﯿﻨﻰ خاص اﻟﻬﻰ را در اﯾﻦ ﻣﺎه ﺑﺮاى ﺧﻮد ﺗﻬﯿﻪ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ.»

در ادامه فرشته مأمور الهی از قول خداوند ندا می‌دهد: بدانید که من اطاعت مى کنم از کسى که از من پیروى کند. بر اساس این عبارت، ماه رجب فرصتی برای رهایی از موانعی است که در سیر الی الله ما را کُند و یا متوقف کرده است: «مگر ما گاهى نمى خواهیم از شرّ یک مشکل یا از یک فساد اخلاقى و از وسوسه هاى آزاردهنده، راحت شویم؟ مى فرماید: این ماه آن زمانى است که اگر یاد مرا در قلبت زنده کنى و از من اطاعت کنى، آن وقت هر چه بخواهى، من از تو اطاعت مى کنم و هر چه بخواهى به تو مى دهم. یعنى از دریچه رجبى شدن، مى شود حوائجى را که خداوند حاضر و مایل است به ما بدهد، به ما بدهد.»

متوجّه باشید مى‌گویید: به سوى او آمدم
ماه خوب رجب، ماه استغفار است و هر شب این فرصت خوب برای بازگشت سمت نگاه ما به درگاهش فراهم است: «غافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنی» من بخشنده آنم که از من بخشش خواهد. به گفته نویسنده کتاب استغار ماه رجب، استغفار خاص است و در توضیح آن می‌گوید: «. در این استغفار؛ «الله» را براى قلب خود ترسیم مى کنى و یگانگى محض او را براى خود تفهیم مى کنى و سپس «وَ اتُوبُ الَیه» را مى گویى، یعنى من از حضرت «الله» که جامع جمیع اسماء الهى است، مى خواهم که مرا ببخشد، آن اللّهى که قطب قلب من است و جز او نمى شود کسى اله و معبود جان من باشد و من به سوى چنین خداى یگانه اى که تمام مقصد قلبم هست، آمدم. عجیب است اگر کمى به قلب خود عادت دهیم که این ذکر را با حضور بگو، مى بینید حال و هوایش عوض شد. روى «وَ اتُوبُ الَیْه» با حضور قلب تأکید کنید و متوجّه باشید دارید مى گویید: به سوى او آمدم.»

ماه رجب و ندای گرم این سفیر خوش خبر الهی، دل آدم را گرم می‌کند، وقتی از قول رب العالمین می‌گوید: «ماه، ماه من و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من است».

چه قدر آدم دلش گرم مى‌شود که کجا آمده است
«چه قدر آدم دلش گرم مى شود که کجا آمده است و با چه شرایطى روبه رو است. به ما خبر مى دهد شرایط و مقامى است که من در این ماه بنده ام را براى خودم خالص مى کنم. من و شما را در این ماه به عنوان بنده خودش مى نگرد و آلودگى‌ها و عصیان هایمان را نمى نگرد. زمینه یگانه شدن بنده با خدا در این ماه فراهم است، این ماه عجیب است.»

از زیباترین عبارت‌هایی که این فرشته الهی در شب‌های ماه رجب در گوش جان ما می‌خواند این عبارت روح بخش است: «و جَعَلْتُ هذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَیْنی وَ بَیْنَ عِبادی» این ماه را، چون یک ریسمان قرار دادم بین خود و بندگانم. این ماه، ماه اتصال است، ماه پیوند بنده و پروردگار است و از همین رو مؤلف کتاب، آن را یک شرایط استثنائی برای اهل ایمان می‌داند:

«ماه رجب به عنوان یک شرایط استثنایى است تا انسان از آن استفاده کند و بالا برود، مثل یک طناب که یک سر آن در دست خدا است و یک سر آن را رها کرده تا ما بگیریم و بالا رویم، با اعمال و آداب مخصوص این ماه مى توان سرِ طناب را براى بالا رفتن گرفت. عمده آن است که متوجّه شویم این ماه یک رشته اى است بین ما و خدا، انسان عاقل به چنین طنابى محکم چنگ مى زند.»

«فَمَنِ اعْتَصَمَ بِه وَصَلَ الَیَّ» کسى که به ریسمان ماه رجب چنگ بزند به من وصل مى شود. به گفته مؤلف کتاب «ماه رجب؛ ماه یگانه شدن با خدا» چنگ زدن به این ماه یعنى آداب ماه رجب را قلباً و عملًا رعایت کند. در ادامه مؤلف روایت معروف امام موسی کاظم علیه السلام را که فرمودند: «رجب نام نهرى است در بهشت، از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر، هر که یک روزِ رجب را روزه دارد البته از آن نهر بیاشامد» نقل می‌کند و در توضیح آن می‌گوید، نهر به معنی مقام است و به عبارتی بهشت ظهور «عقاید» و «اعمال» و «اخلاق» ماست و به جان ما بسته است:

«بهشت از ما جدا نیست. آرى؛ به عنوان یک واقعیت در بیرون هست، امّا به جان ما بسته است. امام رضا (علیه السلام) مى فرمایند: هرکس بگوید بهشت بعد است، از ما نیست‌. پس این بهشت همین حالا هست. یعنى إن شاءالله همین امروز که تصمیم گرفتیم در این ماه، رجبى شویم، وارد بهشت شدیم، خدا مى داند که همین حالا وارد بهشت شدیم.»

حیف است این دعا‌ها را از دست بدهید
از تاکیدات مهم مؤلف کتاب برای بهتر نتیجه گرفتن از ماه رجب، ایجاد زمینه نورانیت فکر و قلب به وسیله ادعیه است:

«اجازه بدهید تأکیداتى عرض کنیم تا إن شاءالله بتوانیم در این ماه نتیجه بهترى بگیریم. اوّل؛ ایجاد زمینه نورانیت فکرى و قلبى است به کمک ادعیه و تأمل در محتوا و فرهنگ آن ها، که عامل و زمینه نورانیت بسیار خوبى براى قلب است، و حیف است که این دعا‌ها را از دست بدهید، پس با یک برنامه ریزى سعى بفرمایید از ادعیه ماه رجب استفاده کنید. دوم؛ ایجاد زمینه همّت عملى است از طریق روزه. در این ماه بالأخره هر کس به جایى رسید، نهایت استفاده را از ماه رجب کرد و نهایت استفاده آن این است‌ که تصمیم بگیرد إن شاءالله همه ماه رجب را روزه باشد، کار مشکلى نیست، ولى برکات آن غیرقابل تصوّر است.»

یکی از نکات مهم دیگری که مؤلف آن را متذکر می‌شود و عدم رعایت آن ممکن است قلب ما را از انس با حضرت حق در این ماه بازدارد، توجه زیاد به میل‌های زمینی است، باید روح را از میل‌های فاسد حاکم برهانیم:

زیارت‌ اباعبدالله علیه السلام را شروع ماه رجب قرار بدهید
«در این ماه بیایید آن وسعت آسمانى خود را از گم شدن در محدوده دنیا، نجات دهیم، بقیه اش هم به امید دعا‌ها و ذکرها؛ و این که زیارت‌ اباعبدالله (علیه السلام) را شروع ماه رجب قرار بدهید، چون خواستند ما به همه چیز برسیم، راه معاشقه با اباعبدالله (علیه السلام) را براى ما باز کردند، که شروع خوبى براى ورود به ماه رجب است.»

عفّت یعنى بازداشتن خود از آنچه حلال نباشد و تنها اختصاص به زنان ندارد، اما در عین حال لزوم رعایت آن از سوی بانوان بیش از مردان است. این صفت انواعی دارد که شامل عفت کلام، عفت خوردن و عفت جنسی است.

عفاف در کنار حیا دو عنصر به هم پیوسته‌اند که خداوند آن را در وجود تمام انسان‌ها نهادینه کرده است و هر فردی به صورت ذاتی می‌داند که مسیر رستگاری و کمال معنوی در گام اول در گروی التزام به این خصلت‌های نیکوست؛ چرا که وجود این دو عنصر به هر فردی تعالی روحی و عزت نفس می‌بخشد و در مقابل، هر مقدار از این عناصر در انسان کاهش یابد، موجب تنزل روحی و شخصیتی وی می‌شود.

از دیگر سو تأثیر عدم رعایت این عناصر فطری، خانواده و جامعه را دچار چالش کرده و زمینه را برای بروز بسیاری از معضلات اجتماعی و سلامت روانی فراهم می‌کند. از این جهت خداوند همواره بر رعایت عفاف و حیا در تمام کتب آسمانی تأکیداتی داشته است و نسبت به کسانی که در رعایت آن اهتمام دارند، ارزش‌گذاری خاصی کرده است.

به عنوان نمونه امیرالمؤمنین (ع) در روایتی فرمود: «پاداش مجاهد شهید در راه خدا، بزرگ‌‌تر از پاداش عفیف پاکدامنى نیست که قدرت بر گناه دارد و آلوده نمى‌‌شود، همانا عفیف پاکدامن، فرشته‌‌اى از فرشته‌‌هاست؛ مَا الْمُجَاهِدُ الشَّهِیدُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ لَکَادَ الْعَفِیفُ أَنْ یَکُونَ مَلَکاً مِنَ الْمَلَائِکَة». (حکمت ۴۷۴ نهج‌البلاغه)

بر اساس این روایت، می‌توان نتیجه گرفت عفت‌ورزی آن هم در درجات بالای آن، دارای دشواری زیادی است که جز با مجاهدت با نفس حاصل نمی‌شود به گونه‌ای که پاداش آن مانند مجاهد شهید در نظر گرفته شده است.

رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله:

صبر چهار شعبه دارد: اشتیاق، هراس، وارستگی، و انتظار.

پس هر کس مشتاق بهشت است باید از شهوات بیرون برود. و کسی که از آتش می‌ترسد باید از گناهان برگردد، و کسی که نسبت به دنیا زهد می ورزد، باید گرفتاری را سبک بشمارد، و کسی که در انتظار مرگ است باید در کارهای خوب بشتابد.

متن حدیث:

عَنْ رَسُولِ اللّه ِ صلی الله علیه و آله قالَ: اَلصَّبْرُ عَلی اَرْبَعِ شُعَبٍ: اَلشَّوْقُ وَ الشَّفَقَةُ وَالزَّهادَةُ، وَ التَّرقُّبُ، فَمَنِ اشْتاقَ اِلَی الْجَنَّةِ سَلا عَنِ الشَّهَواتِ، وَ مَنْ اَشْفَقَ عَنِ النّارِ رَجَعَ عَنِ الْمُحَرَّماتِ، وَ مَنْ زَهِدَ فِی الدُّنْیا تَهاوَنَ بِالْمُصیباتِ، وَ مَنِ ارْتَقَبَ الْمَوْتَ سارَعَ فِی الْخَیْراتِ.

“میزان الحکمة- ۵/۱۰۱۳۳”

دلم گرفته به وسعت دریای بی کران دریای زلال دریای بی ریا دریای آرام ولی دریای دل من خروشان است و گاه

گاهی هم طغیان میکند و مرا بیقرار میکند که قرار بیقراریهای من خداوند است غم مهمان ناخوانده من شده و در

قلبم لانه کرده هرگاه که دلم میگیرد با خدای خودم رازو نیاز میکنم و از او آرامش می خواهم و از او آرامش میگیرم

تنها امیدم در زندگی فقط خداوند است الا به ذکر الله تطمئن القلوب که یاد خداوند آرامش دهنده قلبها است زندگیم

را تا به حال اینطورگذراندم سراسر زندگیم تلخی بود و دردو غم و غصه تمام مدت دوگانگی به همراهش زخم زبان

آرام و قرارم را گرفته اند میدانم در امتحان الهی قرار گرفته ام تمام لحظه های زندگیم را شکر میکنم سالها درد و رنج

را تحمل کرده ام می دانم که زندگی وقف مراد هیچکس تا به حال نبودحالا دیگر نا توان شده ام در خانه نشسته ام

و روزگار میگذرانم تنها نیستم بچه ها دورم هستند ولی تنهایم درد دلم را به روی کاغذ می آورم تا کمی آرام بگیرم

مانند شمع میشوم و می سازم صدایم یک نیستان بیقراریست به هر کس یا علی گفتم مرا سوخت عاشق اگر

میشوی عاشق خداوند شو چون عشقی ماندگار است این عشق ها عشق واهی و زود گذر میباشد

از نور چشمم سوال کن! راهی برای شناخت امام و حجت آخرین بود که عقیده ی

شیعیان را تقویت می کرد و دگرمی و آرامش خاطر آنان را فراهم می ساخت.

سعد بن عبدالله قمی برای طرح سوالات و دریافت پاسخ آن ها به محضر امام حسن

عسگری (علیه السلام) شرفیاب می شود.

او دیدار را چنین نقل می کند: چون خواستم سوال کنم امام به فرزندش اشاره کرد،

در این هنگام کودک رو به من کرده فرمود: هرچه می خواهی سوال کن…پرسیدم :

مقصود از کهیعص چیست؟ فرمود: این حروف ، از خبر های غیبی است . زکریا چون

نام های مقدس را بر زبان می آورد ، اندوه و گرفتاری اش بر طرف می شد و وقتی

حسین [علیه السلام] را یاد می کرد، بغض گلویش را می گرفت و مبهوت می شد.

روزی گفت:بارالها چرا وقتی آن چهارنفر را یاد می کنم از نگرانی و اندوه راحت

می شوم و دلم آرام می شود و زمانی که حسین بن علی [علیه السلام] را یاد 

می کنم اشکم جاری و ناله ام بلند می شود؟

خداوند ایشان را از داستان کربلا و این حروف که از خبر های غیبی بود  آگاه ساخت و 

فرمود:« کهیعص»[رمز این داستان است]. «کاف» رمز کربلا و «هاء» رمز هلاکت

خاندان [او] و «یاء» کنایه از نام یزید که جفا کننده به نام حسین است می باشد. و

«عین» اشاره به عطش و تشنگی او دارد و «صاد» نشانه صبر و استقامت امام

حسین است …)).

بعد پرسیدم : ای مولای من چرا مردم برگزیدن امام برای خود منع شده اند؟

فرمود: مقصود تو برگزیدن امام مصلح است یا امام مفسد؟ گفتم: امام مصلح  [که

جامعه رااصلاح کند] . فرمود: با توجه به اینکه هیچ کس از درون دیگری آگاه نیست که

به صلاح و درستی می اندیشد یا به فساد و تباهی، آیا احتمال ندارد که برگزیده

مردم، مفسد و اهل تبهکاری  باشد؟ گفتم آری امکان دارد . فرمود: علت همین

است.

منبع:

وارد شدم بر کریم،با دستان خالی از حسنات وقلبی تهی از سلامت

گفتم :بسم الله نور،بسم الله نور النور

گفتا:الذی خلق النور من النور،الذی هو مدبر الامور

گفتم:کیستی؟

گفتا:المهدی طاوس اهل جنت

گفتم:چه زیبا سخن می گویی

گفتا:انا ابن دلائل الظاهرات

گفتم:چگونه دربرابر قدوم مبارکتان رکوع کنم

گفتا:ما اسئلکم علیه من اجر ا لا المودة فی القربی

گفتم:این جان فدایتان متاعی که هر بی سر پایی دارد

گفتا:اللهم وال من والا وعاد من عادا

گفتم:مولا جان می خواهم شیرینی وصال را بچشم

گفتا:تا تلخی  فراق را نچشی به شیرینی وصال خرسند نمی شوی

گفتم: می خواهمکارهیم رنگ خدایی داشته باشد

گفتا:اگر دائم الحضور باشی کار خدایی کرده ایی

گفتم:در مشکلات غوطه ورم

گفتا:کلید حل مشکلات تضرع در نیمه شب  است

گفتم:افضل اعمال کدام است؟

گفتا: به فرموده جدم:انتظار فرج

گفتم :عزیزو علی ای الخلق ولاتری خلق را می بینم ولی تو را نمی بینم

گفتا:غبارا پاک کن تا بینی

منبع:

نرم افزار به سوی ظهور

حضرت فاطمه علیها السلام :
خَیرٌ لِلنِّساءِ أن لایَرَینَ الرِّجالَ و لایَراهُنَّ الرِّجالُ؛
براى زنان بهتر است که مردان نامحرم را نبینند و نامحرمان نیز آنان را نبینند.

بحار الأنوار : ج 104 ، ص 36

​امام سجّاد (علیه السلام): مؤمن از دعاى خود یکى از سه نتیجه را مى گیرد:یا برایش ذخیره مى شود؛ یا در دنیا برآورده مى شود؛یا بلایى که مى‌خواسته به او برسد از او برگردانده مى شود.تحف العقول، ص 280

بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره):

ــ بسیج شجرة طیبّه و درخت تناور و پرثمری است که شکوفه‌های آن بوی بهار وصل و طراوات تعیین و حدیث عشق می‌دهد.
ـ اگر بر کشوری نوای دلنشین تفکر بسیجی طنین انداز شد چشم طمع دشمنان و جهانخواران از آن دور خواهد گردید.
ـ بار دیگر تأکید می‌کنم که غفلت از ایجاد ارتش بیست میلیونی سقوط در دام دو ابرقدرت جهانی را به دنبال خواهد داشت.
ـ ملیت که در خط اسلام ناب محمدی(ص) و مخالف با استکبار و پول‌پرستی و تحجرگرایی و مقدس‌نمایی است باید همة افرادش بسیجی باشند.
ـ در این دنیا افتخارم این است که خود بسیجیم.
ـ بسیج لشگر مخلص خداست که دفتر تشکل آن را همة مجاهدان از اولین تا آخرین امضاء نموده‌اند.
ـ بسیج مدرسة عشق و مکتب شاهدان و شهیدان گمنامی است که پیروانش بر گلدسته‌های رفیع آن اذان شهادت و رشادت سرداده‌اند.
ـ من همواره به خلوص و صفای بسیجیان غبطه می‌خورم و از خدا می‌خواهم تا با بسیحیانم محشور گرداند.
ـ تشکیل بسیج در نظام جمهوری اسلامی ایران یقیناً از برکات و الطاف جلیة خداوند تعالی بود که بر ملت عزیز و انقلاب اسلامی ایران ارزانی شد.

ولی امر مسلمین جهان حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای (مدظله العالی):

ـ‌ بسیج به معنی حضور و آمادگی در همان نقطه‌ای است که اسلام و قرآن و امام زمان (ارواحناه و فداه) و این انقلاب مقدس به آن نیازمند است.
ـ پیوند میان بسیجیان عزیز و حضرت ولی عصر (ارواحناه و فداه) مهدی موعود عزیز یک پیوند ناگسستنی و همیشگی است.
ـ شما جوانان بسیجی و سپاهی و جوانان مؤمن آگاهی را با احساس مسئولیت و شور و شعور همراه کردید.
ـ نیروهای نظامی و بسیجی ما مؤمن و با اخلاصند و به عنوان پشتوانه‌ای که هیچ خدشه‌ای در آن راه ندارد, محسوب می‌شوند.
ـ انکار بسیج, انکار بزرگترین ضرورت و مصلحت برای کشور است.
ـ اگر بسیج در دوران پس از جنگ نبود و اگر امروز هم نباشد, کمیت این انقلاب و این نظام واهمة حرکتهای سازندة این کشور لنگ است.
ـ انکار بسیج و بی‌احترامی به آن یا نابخردانه است یا خائنانه است.
ـ تا وقتی که این کشور و این ملت به امنیت احتیاج دارد, به نیروهای بسیج, به انگیزة بسیح به سازماندهی بسیجی و به عشق و ایمان بسیجی احتیاج است.
ـ فرزندان بسیحی‌ام با حضور خود در هر صحنه‌ای که لازم است دشمنان زبون را مرعوب و منکوب سازند.
ـ بسیج, یعنی نیروی کارآمد کشور برای همة میدانها
ـ همه جا چیزی شبیه بسیج هست, تنها به این درخشندگی, به این فراگیری, به این زیبایی, به این فداکاری, من در جایی سراغ ندارم.
ـ این فداکاری, من در جایی سراغ ندارم.
ـ نیروی عظیم بسیج مردمی است, این بسیج در همة قشرها هست.
ـ بسیج, اختصاص به یک منطقة جغرافیایی ویک منطقة انسانی و طبقاتی و قشری ندارد, همه جا هست.
ـ ایمان عاشقانه, ایمان عمیق, ایمان توأم با عواطف که از خصوصیات ملت ایران است باعث درخشان شدن بسیج شد.
ـ دانشجوی بسیجی دشمن کمین گرفته را از یاد نمی‌برد و غافلانه خو و دانشگاه و کشورش را به دست تطاول دشمن نمی‌سپرد.
ـ بسیاری از پیشرفتهای کشور مرهون تفکر بسیجی است.
ـ هریک از آحاد قشرهای مختلف جامعه که دارای روحیة حساس مسئولیت و ایمان باشد, بسیجی است.
ـ بسیاری از پیشرفتها و موفقیتهای نظام اسلامی در عرصه‌های مختلف مرهون تفکر و میل بسیجی است.
ـ بسیجی یعنی علی که تمام وجودش وقف اسلام بود.

منبع:

http://www.sahebzaman.org/welayate-faghih/sokhanan-emamkhamenei/334-basij-emam-aqa.html

کلاس درس یک نفره عالم مشهور!
دانشمندان باید بدون چشم داشتی و با کمال رغبت، معلومات خود را در اختیار تشنگان علم قرار دهند تا قطار علم با سرعت به حرکت خود ادامه دهد.
علامه شعرانی کلاس درس یک نفره عالم مشهور!

آیه:

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

عَلَّمَ ٱلْإِنسَنَ مَا لَمْ يَعْلَمْ علق/5

به انسان آنچه را نمی‌دانست تعلیم داد

آینه:

حکایت؛ علامه شعرانی تدریس را عمل به وظیفه و ادای امانت می‌شمردند، آیت‌الله سید رضی شیرازی نقل می‌کند: پس از اتمام تدریس طبیعیات، از ایشان خواستم الهیات را تدریس کنند که علامه شعرانی با کمال تواضع و فروتنی برای من به تنهائی الهیات و اشارات را مجدداً تدریس کردند.

روزی که برای درس رفته بودم، خدمت ایشان عرض کردم: شما چطور حوصله می‌کنید برای من به تنهائی درس بدهید در حالی که می‌توانستید قبول نکنید؟ این عالم بزرگوار با کمال صفا و آرامش فرمودند: چیزهایی که ما بلد هستیم اماناتی است که از گذشتگان به ما رسیده و ما باید این امانات را به افراد دیگر برسانیم، حال که شما پیداشده‌اید تا این امانات را از ما دریافت کنید، من هم وظیفه‌دارم آن‌ها را در اختیار شما قرار دهم و شما هم در اختیار دیگران قرار دهید.

منبع:

http://www.jamnews.ir/detail/News/730033?sk=1

اعدام، عاقبت فقیری که ثروتمند شد!
آنچه خداوند حکیم به انسان می‌دهد و آنچه نمی‌دهد، حکمتی وجود دارد که در خیلی از مواقع از آن آگاه نیستیم و این حکمت مانع اجابت دعا می‌گردد.
اعدام اعدام، عاقبت فقیری که ثروتمند شد!

آیه:

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَ لکِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما يَشاءُ شوری/27

آینه:

هرگاه خداوند روزی را برای بندگانش وسعت بخشد، در زمین طغیان و ستم می‌کنند از این رو به مقداری که می‌خواهد (و مصلحت می‌داند) نازل می‌کند.

حکایت؛ حضرت موسی علیه‌السلام فقیری را دید که از شدت تهیدستی، برهنه روی ریگ بیابان خوابیده است، به موسی(علیه السلام) عرض کرد: ای موسی! دعا کن تا خداوند متعال معاش اندکی به من بدهد که از بی‌تابی، جانم به لب رسیده است.

موسی(علیه السلام) برای او دعا کرد و ازآنجا برای مناجات به کوه طور رفت. چند روز بعد، موسی علیه‌السلام از همان مسیر بازمی‌گشت، دید همان فقیر را دستگیر کرده‌اند و جمعیت بسیاری اجتماع نموده‌اند، پرسید: چه حادثه‌ای رخ داده است؟

حاضران گفتند: این شخص تا به حال پولی نداشته اما تازگی مالی به دست آورده، به همین سبب شراب خورده و عربده کشیده و جنگجوئی نموده و شخصی را کشته است. اکنون او را دستگیر کرده‌اند تا به عنوان قصاص، اعدام کنند!

حضرت موسی علیه‌السلام به حکمت الهی اقرار کرد و از خواهش خود استغفار و توبه نمود

با اقتباس و ویراست از کتاب یک‌صد موضوع 500 داستان

منبع:

http://www.jamnews.ir/detail/News/729667?sk=1