افسر جوان فضای مجازی

از نور چشمم سوال کن! راهی برای شناخت امام و حجت آخرین بود که عقیده ی

شیعیان را تقویت می کرد و دگرمی و آرامش خاطر آنان را فراهم می ساخت.

سعد بن عبدالله قمی برای طرح سوالات و دریافت پاسخ آن ها به محضر امام حسن

عسگری (علیه السلام) شرفیاب می شود.

او دیدار را چنین نقل می کند: چون خواستم سوال کنم امام به فرزندش اشاره کرد،

در این هنگام کودک رو به من کرده فرمود: هرچه می خواهی سوال کن…پرسیدم :

مقصود از کهیعص چیست؟ فرمود: این حروف ، از خبر های غیبی است . زکریا چون

نام های مقدس را بر زبان می آورد ، اندوه و گرفتاری اش بر طرف می شد و وقتی

حسین [علیه السلام] را یاد می کرد، بغض گلویش را می گرفت و مبهوت می شد.

روزی گفت:بارالها چرا وقتی آن چهارنفر را یاد می کنم از نگرانی و اندوه راحت

می شوم و دلم آرام می شود و زمانی که حسین بن علی [علیه السلام] را یاد 

می کنم اشکم جاری و ناله ام بلند می شود؟

خداوند ایشان را از داستان کربلا و این حروف که از خبر های غیبی بود  آگاه ساخت و 

فرمود:« کهیعص»[رمز این داستان است]. «کاف» رمز کربلا و «هاء» رمز هلاکت

خاندان [او] و «یاء» کنایه از نام یزید که جفا کننده به نام حسین است می باشد. و

«عین» اشاره به عطش و تشنگی او دارد و «صاد» نشانه صبر و استقامت امام

حسین است …)).

بعد پرسیدم : ای مولای من چرا مردم برگزیدن امام برای خود منع شده اند؟

فرمود: مقصود تو برگزیدن امام مصلح است یا امام مفسد؟ گفتم: امام مصلح  [که

جامعه رااصلاح کند] . فرمود: با توجه به اینکه هیچ کس از درون دیگری آگاه نیست که

به صلاح و درستی می اندیشد یا به فساد و تباهی، آیا احتمال ندارد که برگزیده

مردم، مفسد و اهل تبهکاری  باشد؟ گفتم آری امکان دارد . فرمود: علت همین

است.

منبع: