افسر جوان فضای مجازی

امروز یکی از دوستام راهی کربلا شد منم خیلی دوست داشتم راهی کربلا باشم اما اقا نطلبید.

داشتم باخودم فکر میکردم که چه گناهی انجام دادم که اقا منو نطلبیده که….

 یاد حدیثی از امام صادق (علیه السلام) افتادم که میفرمایند:فرشته ای به نام فطرس به خاطر سستی کردن در وظیفه اش بال هایش میشکند و به زمین تبعید میشود بعداز هفتصدسال عبادت امام حسین علیه السلام به دنیا امد و جبرئیل با هفتاد فرشته برای تبریک این میلاد امد که این فرشته در راه خانه پیامبر (صلی الله علیه)به انها برخورد میکندو از انها درخواست میکند که اورا با خود ببرندو بعد این فرسته دست های خود را به قنداقه ی امام حسین (علیه السلام )میمالد و بال هایش برمی گردد و به جایگاه اولش می رود این فرشته تصمیم گرفت برای جبران این شفاعت وظیفه صلوات و سلام رسانی دوست داران امام حسین (علیه السلام) را به عهده بگیرد و وظیفه این فرشته شد رساندن صلوات و سلام رسانی دوست داران امام حسین (علیه السلام )به ایشان….1

اقا جان با این حدیث دلم به این خوش شد که اگر راهی کرببلایت نشدم حداقل سلامم به شما میرسد.

1. ابن قولویه، 1356 ش، ص66

به قلم خودم

یکی از کتاب‌های ارزنده در شناخت ماه رجب، کتاب «ماه رجب؛ ماه یگانه شدن با خدا» است که سخنرانی‌های اصغر طاهرزاده درباره مقام ماه رجب و آداب و اذکار این ماه است. مطالعه این کتاب کم حجم در آغاز این ماه بزرگ و این فرصت بی‌نظیر می‌تواند ما را با ظرفیت این ماه در زنده کردن جان و روحمان و همنشین شدن با خدا آماده‌تر سازد.

این کتاب با استناد به روایتی زیبا از رسول خدا صلی الله علیه و آله آغاز می‌شود: خوشا به حال ذاکران! خوشا به حال اطاعت کنندگان! خداوند می‌فرماید: من همنشین کسی هستم که همنشین من باشد و مطیع کسی هستم که مرا اطاعت کند و آمرزنده کسی هستم که از من آمرزش بخواهد. ماه، ماه من و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من است؛ پس هرکس در این ماه مرا بخواند اجابتش می‌کنم و هرکس از من بخواهد به او عطا می‌کنم و هر کس از من هدایت بخواهد هدایتش می‌کنم و این ماه را ریسمانی بین خود و بندگانم قرار داده ام که هر کس به آن چنگ زند به من می‌رسد.

مطابق این روایت گهربار، با آغاز ماه رجب، ندایی از آسمان در جان‌های مومنان طنین انداز می‌شود، ندایی که به مدت یک ماه هر شب تا صبح ادامه دارد و دعوت پروردگار جان و جهان را به گوش اهل ایمان می‌رساند و آن‌ها را به ذکر و همنشینی یاد حق و اطاعت و استغفار می‌خواند و مژده همنشینی با حق، بخشش الهی و اجابت را به آن‌ها می‌دهد.‌ای قلب مأیوس مباش.

استاد طاهرزاده این ماه را فرصت عالی برای قلب‌های ما می‌داند و متذکر نشدن نسبت به آن را یک خسران بزرگ توصیف می‌کند: «اى قلب! غافل مباش، در این ماه به خطاهاى تو نمى نگرند، مأیوس هم مباش، مى خواهند تو را وارد بنده هاى خاص گردانند. خودتان ملاحظه کنید، در شروع ماه رجب گویا حال و هواى روحى‌ شما مستعد پذیرش الطاف خاصى شده است. پس معلوم است آن ندا، چون نسیمى بر جان مسلمانان مى وزد و پیامبر اکرم (صلوات الله علیه وآله) نیز این نور را مى بینند که دارند از آن خبر مى دهند و به ما توصیه مى فرمایند: خود را براى پذیرش آن الطاف خاص آماده کنید.»

ندای این فرشته از آغاز ماه سراسر برکت و رحمت رجب، برای قلب‌های جویای انس با حضرت حق، بهترین خبر و بشارت است. در این کتاب توضیح داده می‌شود دلیل اینکه انسان گاه از خود خسته می‌شود، و حوصله‌اش سر می‌رود به جهت این است که ارتباط قلب با حضرت حق قطع شده است و اگر انس با حق وارد زندگی و جان انسان شود، بی حوصلگی معنا ندارد. استاد طاهرزاده بر اساس این روایت ویژگی‌های خاص ماه رجب را یادآور می‌شود و می‌گوید باید هنر استفاده از ماه رجب را داشته باشیم.

چگونه همنشین خدا شویم؟
مطابق روایت بالا، فرشته مأمور الهی هر شب تا صبح این بشارت را در گوش جان ما زمزمه می‌کند که خداوند مى فرماید: در این ماه من همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند.

مؤلف کتاب در توضیح ابن عبارت گفته است: «ﺑﺎ ذﮐﺮ و ﯾﺎد ﺧﺪا و رﻋﺎﯾﺖ دﻗﯿﻖ ﺣﺮام و ﺣﻼل ﺣﻀﺮت ﺣﻖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﯾﺎد ﺧﺪا ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ و اﯾﻦ ﻫﺎ وﺳﯿﻠﻪ اى اﺳﺖ ﮐﻪ آدم زﻣﯿﻨﻪ اى ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ. ﺧﺪاوﻧﺪ خبری را در این ماه خاص ﺑﻪ ﻃﺎﻟﺒﺎن اﻧﺲ ﺑﺎ ﺣﻖ ﻣﻰ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﻨﺪه ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻤﻨﺸﯿﻨﻰ خاص اﻟﻬﻰ را در اﯾﻦ ﻣﺎه ﺑﺮاى ﺧﻮد ﺗﻬﯿﻪ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ.»

در ادامه فرشته مأمور الهی از قول خداوند ندا می‌دهد: بدانید که من اطاعت مى کنم از کسى که از من پیروى کند. بر اساس این عبارت، ماه رجب فرصتی برای رهایی از موانعی است که در سیر الی الله ما را کُند و یا متوقف کرده است: «مگر ما گاهى نمى خواهیم از شرّ یک مشکل یا از یک فساد اخلاقى و از وسوسه هاى آزاردهنده، راحت شویم؟ مى فرماید: این ماه آن زمانى است که اگر یاد مرا در قلبت زنده کنى و از من اطاعت کنى، آن وقت هر چه بخواهى، من از تو اطاعت مى کنم و هر چه بخواهى به تو مى دهم. یعنى از دریچه رجبى شدن، مى شود حوائجى را که خداوند حاضر و مایل است به ما بدهد، به ما بدهد.»

متوجّه باشید مى‌گویید: به سوى او آمدم
ماه خوب رجب، ماه استغفار است و هر شب این فرصت خوب برای بازگشت سمت نگاه ما به درگاهش فراهم است: «غافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنی» من بخشنده آنم که از من بخشش خواهد. به گفته نویسنده کتاب استغار ماه رجب، استغفار خاص است و در توضیح آن می‌گوید: «. در این استغفار؛ «الله» را براى قلب خود ترسیم مى کنى و یگانگى محض او را براى خود تفهیم مى کنى و سپس «وَ اتُوبُ الَیه» را مى گویى، یعنى من از حضرت «الله» که جامع جمیع اسماء الهى است، مى خواهم که مرا ببخشد، آن اللّهى که قطب قلب من است و جز او نمى شود کسى اله و معبود جان من باشد و من به سوى چنین خداى یگانه اى که تمام مقصد قلبم هست، آمدم. عجیب است اگر کمى به قلب خود عادت دهیم که این ذکر را با حضور بگو، مى بینید حال و هوایش عوض شد. روى «وَ اتُوبُ الَیْه» با حضور قلب تأکید کنید و متوجّه باشید دارید مى گویید: به سوى او آمدم.»

ماه رجب و ندای گرم این سفیر خوش خبر الهی، دل آدم را گرم می‌کند، وقتی از قول رب العالمین می‌گوید: «ماه، ماه من و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من است».

چه قدر آدم دلش گرم مى‌شود که کجا آمده است
«چه قدر آدم دلش گرم مى شود که کجا آمده است و با چه شرایطى روبه رو است. به ما خبر مى دهد شرایط و مقامى است که من در این ماه بنده ام را براى خودم خالص مى کنم. من و شما را در این ماه به عنوان بنده خودش مى نگرد و آلودگى‌ها و عصیان هایمان را نمى نگرد. زمینه یگانه شدن بنده با خدا در این ماه فراهم است، این ماه عجیب است.»

از زیباترین عبارت‌هایی که این فرشته الهی در شب‌های ماه رجب در گوش جان ما می‌خواند این عبارت روح بخش است: «و جَعَلْتُ هذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَیْنی وَ بَیْنَ عِبادی» این ماه را، چون یک ریسمان قرار دادم بین خود و بندگانم. این ماه، ماه اتصال است، ماه پیوند بنده و پروردگار است و از همین رو مؤلف کتاب، آن را یک شرایط استثنائی برای اهل ایمان می‌داند:

«ماه رجب به عنوان یک شرایط استثنایى است تا انسان از آن استفاده کند و بالا برود، مثل یک طناب که یک سر آن در دست خدا است و یک سر آن را رها کرده تا ما بگیریم و بالا رویم، با اعمال و آداب مخصوص این ماه مى توان سرِ طناب را براى بالا رفتن گرفت. عمده آن است که متوجّه شویم این ماه یک رشته اى است بین ما و خدا، انسان عاقل به چنین طنابى محکم چنگ مى زند.»

«فَمَنِ اعْتَصَمَ بِه وَصَلَ الَیَّ» کسى که به ریسمان ماه رجب چنگ بزند به من وصل مى شود. به گفته مؤلف کتاب «ماه رجب؛ ماه یگانه شدن با خدا» چنگ زدن به این ماه یعنى آداب ماه رجب را قلباً و عملًا رعایت کند. در ادامه مؤلف روایت معروف امام موسی کاظم علیه السلام را که فرمودند: «رجب نام نهرى است در بهشت، از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر، هر که یک روزِ رجب را روزه دارد البته از آن نهر بیاشامد» نقل می‌کند و در توضیح آن می‌گوید، نهر به معنی مقام است و به عبارتی بهشت ظهور «عقاید» و «اعمال» و «اخلاق» ماست و به جان ما بسته است:

«بهشت از ما جدا نیست. آرى؛ به عنوان یک واقعیت در بیرون هست، امّا به جان ما بسته است. امام رضا (علیه السلام) مى فرمایند: هرکس بگوید بهشت بعد است، از ما نیست‌. پس این بهشت همین حالا هست. یعنى إن شاءالله همین امروز که تصمیم گرفتیم در این ماه، رجبى شویم، وارد بهشت شدیم، خدا مى داند که همین حالا وارد بهشت شدیم.»

حیف است این دعا‌ها را از دست بدهید
از تاکیدات مهم مؤلف کتاب برای بهتر نتیجه گرفتن از ماه رجب، ایجاد زمینه نورانیت فکر و قلب به وسیله ادعیه است:

«اجازه بدهید تأکیداتى عرض کنیم تا إن شاءالله بتوانیم در این ماه نتیجه بهترى بگیریم. اوّل؛ ایجاد زمینه نورانیت فکرى و قلبى است به کمک ادعیه و تأمل در محتوا و فرهنگ آن ها، که عامل و زمینه نورانیت بسیار خوبى براى قلب است، و حیف است که این دعا‌ها را از دست بدهید، پس با یک برنامه ریزى سعى بفرمایید از ادعیه ماه رجب استفاده کنید. دوم؛ ایجاد زمینه همّت عملى است از طریق روزه. در این ماه بالأخره هر کس به جایى رسید، نهایت استفاده را از ماه رجب کرد و نهایت استفاده آن این است‌ که تصمیم بگیرد إن شاءالله همه ماه رجب را روزه باشد، کار مشکلى نیست، ولى برکات آن غیرقابل تصوّر است.»

یکی از نکات مهم دیگری که مؤلف آن را متذکر می‌شود و عدم رعایت آن ممکن است قلب ما را از انس با حضرت حق در این ماه بازدارد، توجه زیاد به میل‌های زمینی است، باید روح را از میل‌های فاسد حاکم برهانیم:

زیارت‌ اباعبدالله علیه السلام را شروع ماه رجب قرار بدهید
«در این ماه بیایید آن وسعت آسمانى خود را از گم شدن در محدوده دنیا، نجات دهیم، بقیه اش هم به امید دعا‌ها و ذکرها؛ و این که زیارت‌ اباعبدالله (علیه السلام) را شروع ماه رجب قرار بدهید، چون خواستند ما به همه چیز برسیم، راه معاشقه با اباعبدالله (علیه السلام) را براى ما باز کردند، که شروع خوبى براى ورود به ماه رجب است.»

حضرت فاطمه علیها السلام :
خَیرٌ لِلنِّساءِ أن لایَرَینَ الرِّجالَ و لایَراهُنَّ الرِّجالُ؛
براى زنان بهتر است که مردان نامحرم را نبینند و نامحرمان نیز آنان را نبینند.

بحار الأنوار : ج 104 ، ص 36

ازامام صادق(ع)امده که خداوند عزوجل فرمود:کسی که بنده مومن مراخوار شمارد باید بداندکه خداوند

با او در جنگ

است وکسی که بنده مومن مرا تعظیم وتکریم بی شک از غضب من در امان است.

منبع:

اخلاق عملی/مهدوی کنی/286

بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره):

ــ بسیج شجرة طیبّه و درخت تناور و پرثمری است که شکوفه‌های آن بوی بهار وصل و طراوات تعیین و حدیث عشق می‌دهد.
ـ اگر بر کشوری نوای دلنشین تفکر بسیجی طنین انداز شد چشم طمع دشمنان و جهانخواران از آن دور خواهد گردید.
ـ بار دیگر تأکید می‌کنم که غفلت از ایجاد ارتش بیست میلیونی سقوط در دام دو ابرقدرت جهانی را به دنبال خواهد داشت.
ـ ملیت که در خط اسلام ناب محمدی(ص) و مخالف با استکبار و پول‌پرستی و تحجرگرایی و مقدس‌نمایی است باید همة افرادش بسیجی باشند.
ـ در این دنیا افتخارم این است که خود بسیجیم.
ـ بسیج لشگر مخلص خداست که دفتر تشکل آن را همة مجاهدان از اولین تا آخرین امضاء نموده‌اند.
ـ بسیج مدرسة عشق و مکتب شاهدان و شهیدان گمنامی است که پیروانش بر گلدسته‌های رفیع آن اذان شهادت و رشادت سرداده‌اند.
ـ من همواره به خلوص و صفای بسیجیان غبطه می‌خورم و از خدا می‌خواهم تا با بسیحیانم محشور گرداند.
ـ تشکیل بسیج در نظام جمهوری اسلامی ایران یقیناً از برکات و الطاف جلیة خداوند تعالی بود که بر ملت عزیز و انقلاب اسلامی ایران ارزانی شد.

ولی امر مسلمین جهان حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای (مدظله العالی):

ـ‌ بسیج به معنی حضور و آمادگی در همان نقطه‌ای است که اسلام و قرآن و امام زمان (ارواحناه و فداه) و این انقلاب مقدس به آن نیازمند است.
ـ پیوند میان بسیجیان عزیز و حضرت ولی عصر (ارواحناه و فداه) مهدی موعود عزیز یک پیوند ناگسستنی و همیشگی است.
ـ شما جوانان بسیجی و سپاهی و جوانان مؤمن آگاهی را با احساس مسئولیت و شور و شعور همراه کردید.
ـ نیروهای نظامی و بسیجی ما مؤمن و با اخلاصند و به عنوان پشتوانه‌ای که هیچ خدشه‌ای در آن راه ندارد, محسوب می‌شوند.
ـ انکار بسیج, انکار بزرگترین ضرورت و مصلحت برای کشور است.
ـ اگر بسیج در دوران پس از جنگ نبود و اگر امروز هم نباشد, کمیت این انقلاب و این نظام واهمة حرکتهای سازندة این کشور لنگ است.
ـ انکار بسیج و بی‌احترامی به آن یا نابخردانه است یا خائنانه است.
ـ تا وقتی که این کشور و این ملت به امنیت احتیاج دارد, به نیروهای بسیج, به انگیزة بسیح به سازماندهی بسیجی و به عشق و ایمان بسیجی احتیاج است.
ـ فرزندان بسیحی‌ام با حضور خود در هر صحنه‌ای که لازم است دشمنان زبون را مرعوب و منکوب سازند.
ـ بسیج, یعنی نیروی کارآمد کشور برای همة میدانها
ـ همه جا چیزی شبیه بسیج هست, تنها به این درخشندگی, به این فراگیری, به این زیبایی, به این فداکاری, من در جایی سراغ ندارم.
ـ این فداکاری, من در جایی سراغ ندارم.
ـ نیروی عظیم بسیج مردمی است, این بسیج در همة قشرها هست.
ـ بسیج, اختصاص به یک منطقة جغرافیایی ویک منطقة انسانی و طبقاتی و قشری ندارد, همه جا هست.
ـ ایمان عاشقانه, ایمان عمیق, ایمان توأم با عواطف که از خصوصیات ملت ایران است باعث درخشان شدن بسیج شد.
ـ دانشجوی بسیجی دشمن کمین گرفته را از یاد نمی‌برد و غافلانه خو و دانشگاه و کشورش را به دست تطاول دشمن نمی‌سپرد.
ـ بسیاری از پیشرفتهای کشور مرهون تفکر بسیجی است.
ـ هریک از آحاد قشرهای مختلف جامعه که دارای روحیة حساس مسئولیت و ایمان باشد, بسیجی است.
ـ بسیاری از پیشرفتها و موفقیتهای نظام اسلامی در عرصه‌های مختلف مرهون تفکر و میل بسیجی است.
ـ بسیجی یعنی علی که تمام وجودش وقف اسلام بود.

منبع:

http://www.sahebzaman.org/welayate-faghih/sokhanan-emamkhamenei/334-basij-emam-aqa.html

کلیپ صوتی سخنان مقام معظم رهبری درباره «خطبه غراء حضرت زینب(س)

فایل صوتی سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین پناهیان پیرامون شخصیت حضرت زینب سلام الله علیها

نمادها و شعایر، شناسه‌های هر امت به شمار می‌روند و هرچه با مبانی توحیدی و فطرت انسانی سازگارتر باشند، اقبال عمومی نسبت به آن‌ها فراگیرتر خواهد بود.
اسلام شعایری دارد که ریشه همه آن‌ها توحیدی است و زمینه را برای اجتماع مسلمین فراهم می‌کند و مورد تکریم و تعظیم است. اذان که نخستین و مهم ترین شعار توحیدی مسلمانان است، در شبانه روز چندین نوبت از مأذنه‌ها شنیده می‌شود و مسلمین در مساجد برای نماز گزاردن اجتماع می‌کنند. حج نیز مصداق دیگری از شعایر الهی اسلامی است که به بزرگ‌ترین اجتماع مسلمین در روزهای خاص منجر می‌شود. به استناد آیه 32 سوره حج، تعظیم شعایر نشانه تقوای قلوب است، آنجا که خداوند می‌فرماید: «وَمَنْ یُعَظِّمَ شعائِرَ اللّه فَإنَّها مِن تَقْوی القلوب؛ هرکس شعایر الهی را بزرگ دارد، این کار نشانه تقوای دل‌ها [ی آن ها] است.»
همچنین براساس آیه 158 سوره بقره، برخی مکان‌ها همچون صفا و مروه از شعایر الهی دانسته شده است. گرچه به استناد این آیه، خداوند صفا و مروه را از مصادیق شعایر برشمرده است، اما در هر مکانی که بتوان ندای توحید را فریاد زد و به خدا نزدیک شد، می‌توان آن را از شعایر الهی به شمار آورد و تکریم آن را نشانه‌ای از تقوا تلقی کرد.
بارگاه منور ائمه طاهرین(علیهم السلام) به دلیل اینکه اجتماعات مسلمین در آن شکل می‌گیرد و زمینه عبودیت پروردگار را فراهم می‌کند، می‌توان از مصادیق شعایر الله به شمار آورد. زیارت این بزرگان دین و ساعتی به عبادت پرداختن در بارگاه مطهر آنان نیز نوعی تکریم و تعظیم این شعایر است.
از دیگر مصادیق شعایر الله، آیین نیکوی پیاده روی اربعین است که همه ساله جمعیتی چند میلیونی برای زیارت بارگاه نورانی امام حسین(علیه‌السلام) پیاده از شهرهای مختلف عراق و بویژه شیعیان دیگر کشورهای اسلامی، آن را به زیباترین شکل گرامی می‌دارند.
سنت پیاده روی اربعین که به تأسی از ورود کاروان اهل بیت(علیهم السلام) به کربلای معلی پس از سفر مصیبت بار شام، انجام می‌شود. این سنت حسنه افزون بر آنکه ائمه معصومین(علیهم السلام) انجام آن را درست می‌دانند، به لحاظ منطقی و عقلانی سنتی پسندیده است. بی‌تردید پیاده‌روی اربعین در حقیقت حمایت از جریانی توحیدی است؛ زیرا حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) و یارانش برای اصلاح امت اسلامی- که از مسیر عبودیت پروردگار خارج شده و بر اثر حکومت حاکمان جابر به گمراهی گراییده و سلسله ارزش‌های توحید و اسلامی جای خود را به ارزش‌های شیطانی داده بود- قیام کردند و مظلومانه به شهادت رسیدند. آن حضرت در وصیت خود به محمد حنفیه بدرستی به این نکته اشاره می‌فرمایند: «إنِّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلاَبَطِرًا وَلاَمُفْسِدًا وَلاَظَالِمًا وَإنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاصْلاَحِ فِی أُمَّة جَدِّی مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَهُ عَلَیْهِ وَالِهِ؛ من خروج نکردم از برای تفریح و تفرّج، و نه از برای استکبار و بلندمنشی، و نه از برای فساد و خرابی، و نه از برای ظلم و ستم و بیدادگری! بلکه خروج من برای اصلاح امّت جدّم محمّد(صلّی الله علیه و آله) می‌باشد.»
با این توصیف و به تعبیر رهبر معظم انقلاب پیاده روی اربعین از شعایر الهی است و همه زائران اربعین باید قصد تقرب کنند و حرکت خود را در این مسیر مصداق «تقوی القلوب» بدانند.

منبع:

http://www.shahrekhabar.com/cultural/147936270028050

حاج محسن طاهری با حضور در غرفه خبرگزاری تسنیم گفت: در حال حاضر شاعران در اشعار خود توانسته‌اند پیام عاشورا و منویات رهبر انقلاب را به‌خوبی منتقل کنند و از مداحان پیشی بگیرند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، حاج محسن طاهری مداح اهل بیت(ع)  با حضور در غرفه خبرگزاری تسنیم در بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات گفت: در چند سال اخیر توصیه حضرت آقا همیشه به کارهای فاخر و ارزشمند و پژوهش در این زمینه است. حضرت آقا به استفاده از اشعاری که گویای بصیرت مداحان باشد توصیه می‌کنند و در زمینه‌های مختلف و به‌خصوص مسائل روز هم در اشعار کار شده باشد و به هر جهت یک مداحی جامع و کاملی داشته باشیم.

حاج محسن طاهری درمقایسه فضای مداحی در دهه 60 و فضای کنونی گفت: عشق به اهل بیت(ع) زمان و مکان نمی‌شناسد ولی در فضای امروز شور و حرارت جوانان ما نسبت به گذشته بیشتر شده است ولی مهم این است که به این شور جهت داد و این انتقال پیام وظیفه اصلی واعظ، شاعر و به‌خصوص مداح است.

وی در ادامه گفت: در حال حاضر شاعران قدم در این راه گذاشته و در اشعار خود توانسته‌اند پیام عاشورا و منویات رهبر انقلاب را به‌خوبی منتقل کنند و از مداحان پیشی بگیرند.

این مداح اهل بیت(ع) در پایان با آرزوی موفقیت برای تمامی مادحین و ستایشگران اهل بیت گفت: امیدواریم که  فرمایشات حضرت آقا عملی شود. ما دوست داریم که عزیزان مداح مخصوصاً قشر جوانمان حتماً در همه جا مطالب حضرت آقا را سرلوحه کارشان قرار دهند، و بدانند که یک بزرگی مثل ایشان خیر آنها را می‌خواهد و اگر مطالبی را دارند، همه‌اش در رفع نقایص هست و در جهت ایجاد فضای بهتر و ارزشمندتر برای نوکری اهل بیت(ع).

منبع:

http://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/08/19/1235545/%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D8%B1%D9%87%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%AD%D8%A7%D9%86-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF?ref=shahrekhabar

دبیر ستاد عالی هماهنگی و نظارت بر کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد کشور گفت: طرح ملی علمدار کربلا، رسالت بسیار مهم تلاش در جهت شناساندن بیش‌ازپیش جایگاه رفیع و عظیم حضرت عباس(علیه السلام) را به دوش دارد.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین «حمیدرضا سلیمانی» اظهار کرد: استان ایلام چند سالی است که موفق به اجرا و برگزاری طرح ملی علمدار کربلا در مرکز این استان در دو بخش شعر و عکس شده است.

وی با بیان اینکه استان ایلام باید علمدار نشر معارف حضرت ابوالفضل(علیه السلام) در ایران اسلامی باشد، افزود: استان ایلام با توجه به ظرفیت‌های عظیمی که در اختیار دارد از جمله ظرفیت‌های عظیم نیروی انسانی و معنوی تا ظرفیت عظیم مرز مهران که دروازه عتبات عالیات و کربلاست نه ‌تنها در ایران اسلامی، بلکه به‌ صورت بین‌المللی، می‌تواند علم‌دار نشر معارف عاشورایی و حضرت ابوالفضل(علیه السلام) باشد.

دبیر ستاد عالی هماهنگی و نظارت بر کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد کشور اضافه کرد: طرح ملی علمدار کربلا، رسالت‌های بسیار مهمی به دوش دارد و مهم‌ترین رسالت آن باید تلاش در جهت شناساندن بیش‌ازپیش جایگاه رفیع و عظیم حضرت عباس(علیه السلام) در بین آحاد جامعه به ‌ویژه نسل جوان باشد.

سلیمانی گفت: حضرت ابوالفضل(علیه السلام)، دارای سجایای اخلاقی بسیار فراوانی بودند که این سجایای اخلاقی اگر مورد به ‌درستی در جامعه تبیین و منتقل شود، می‌تواند بسیاری از گره‌های اخلاقی و معضلات اجتماعی را مرتفع کند،  حضرت ابوالفضل(علیه السلام) مظهر ادب بودند و اگر همه ما به‌ عنوان دوستداران آن حضرت، فقط از همین یک خصلت به معنای واقعی تبعیت کنیم، بسیاری از معضلات اجتماعی، اختلافات، تنش‌ها و نزاع‌ها  در جامعه خاتمه پیدا می‌کند.

وی ادامه داد : جامعه‌ای که ادب و احترام بین آحاد مردمش، بروز و ظهور داشته باشد، آن جامعه منطبق با جامعه‌ای  است که خود را دوستدار حضرت ابوالفضل(علیه السلام) معرفی می‌کند و جامعه‌ای دوستدار حضرت ابوالفضل(علیه السلام) است که ادب حرف اول را در آن جامعه بزند، ازخودگذشتگی حرف اول را بزند و مهر و محبت و دوستی حرف اول را در آن جامعه بزند.

دبیر ستاد عالی هماهنگی و نظارت بر کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد کشور گفت: جامعه‌ای مدعی دوستداری حضرت ابوالفضل(علیه السلام) است که ولایت‌پذیری حرف اول را در آن جامعه بزند و جامعه‌ای می‌تواند دوستدار آن حضرت باشد که فضایل اخلاقی در آن جامعه موج می‌زند و پیرو  آن حضرت باشند.

سلیمانی ادامه داد: جامعه ما محبین بسیار زیادی دارد و خود را محب حضرت ابوالفضل(علیه السلام) می‌دانند ولی این جامعه می‌تواند خیلی بهتر از این‌ها باشد، بسیاری از آسیب‌های اجتماعی که با آن مواجه هستیم می‌تواند مرتفع شود و در سایه عمل به فرمایشات و منویات حضرات معصوم(علیه السلام) این امر محقق خواهد شد، اگر جامعه به سیر زندگانی حضرت ابوالفضل(علیه السلام) نگاه کرده، درس بگیرد و در رفتار خود پیاده کند، به‌طورقطع در مسیره رستگاری گام برمی‌دارد.

وی تصریح کرد: رسالت علمدار کربلا این است که باید به ‌خوبی تلاش کند با استفاده از ظرفیت‌های فرهنگی و هنری، زوایای پیدا و پنهان در زندگانی حضرت ابوالفضل(علیه السلام) را شناسایی و به جامعه معرفی کند و تلاش کند با استفاده از مساجد که پایگاه‌های نشر معارف اسلامی هستند این معارف، به مردم منتقل و بازگو شود.

دبیر ستاد عالی هماهنگی و نظارت بر کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد کشور گفت: طرح ملی علمدار کربلا باید برای همه اقشار جامعه از جمله کودکان و  بزرگ‌سالان، جوانان و نوجوانان برنامه داشته و از همه  ظرفیت‌ها در زمینه شعر و عکس و سایر هنرها ازجمله تئاتر، سرود، نمایشنامه‌نویسی، فیلم کوتاه و  حوزه‌های مختلف کتاب‌خوانی و پژوهش بهره‌گیری کند.

سلیمانی یادآور شد: انتظار می‌رود که در سال‌های آینده رشته‌های مختلف هنری در زمینه شناساندن بیش از پیش جایگاه رفیع حضرت ابوالفضل(علیه السلام) موردتوجه در اجرای طرح ملی علمدار کربلا قرار گیرد و هر سال یک ‌رشته به بخش‌های این طرح افزوده شود به ‌طوری‌ که بعد از 10 سال این طرح تولیدات بسیاری داشته که در همه حوزه‌ها بتواند گزارش موفقی به جامعه عرضه کند و طبیعی است که تلاش شود ضریب اثرگذاری این طرح بیش از گذشته بالاتر رود.

وی در پایان با اشاره به اینکه ولایت مداری در اوج صفات و فضایل اخلاقی حضرت ابوالفضل(علیه السلام) قرار دارد، خاطرنشان کرد: آن حضرت قدم از قدم بر نمی‌داشت مگر با دستور امام خودش که آن حضرت در زمان حضرت علی(علیه السلام) و حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) این ولایت‌پذیری را داشت و در زمان حضرت امام حسین(علیه السلام) و در صحنه کربلا این ولایت‌پذیری را به اوج خود رساند.

سوگواره‌ی علمدار کربلا امروز 18 آبان در حال برگزاری است.

منبع:

http://www.shahrekhabar.com/cultural/147859404071919

به چه دليل در زيارت عاشورا نام امام زمان(عج) در دو جا ياد شده است؟

زيارت عاشورا حديث قدسي است. در روز عيد غدير زماني که پيامبر(ص)، امام علي(علیه السلام) را معرفي مي کند 19 فراز آن، درباره مهدي(عج) است. اينها حلقه هاي متصل به هم هستند. شيعه امام دارد. آرمان و اهداف سيد الشهداء(علیه السلام) که در زيارت عاشورا منعکس شده با بحث ظهور پيوند خورده است. ما اهداف امام حسين(علیه السلام) را آنقدر ادامه دار مي بينيم که مي گوييم «ان يرزقني طلب ثارک مع امام منصور». يعني خطاب به امام حسين(علیه السلام) عرض مي کنيم: کسي با اهداف شما مي آيد و انتقام خون به ناحق ريخته شما را مي گيرد، پاسخگوي دعوت شماست و ما دوست داريم تا در اين صحنه باشيم. امام مهدي(عج) خطاب به امام حسين(علیه السلام) مي فرمايد: «لَئِن اَخَّّرتَنِي اَلدُّهُورُ وَ عاقَني عَن نَصرِکَ المَقدُور لَاَبکِينَّکَ صَباحَاً وَ مَساءَ» اي جد غريبم؛ اگر زمانه مرا به تأخير انداخت و در رکاب شما نبودم، هر صبح و شام در رثاي شما خون گريه مي کنم. پس ما بايد اين فرهنگ را از امام زمان(عج) ياد بگيريم. صبح و شام امام زمان(عج)، امام حسين(علیه السلام) است. ما اگر محرم و صفر به ياد امام حسين(علیه السلام) مي افتيم امام مهدي(عج) کسي است که صبح و غروب تمام طول سال ايشان، امام حسين(علیه السلام) است.

منبع:

کلاس درس یک نفره عالم مشهور!
دانشمندان باید بدون چشم داشتی و با کمال رغبت، معلومات خود را در اختیار تشنگان علم قرار دهند تا قطار علم با سرعت به حرکت خود ادامه دهد.
علامه شعرانی کلاس درس یک نفره عالم مشهور!

آیه:

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

عَلَّمَ ٱلْإِنسَنَ مَا لَمْ يَعْلَمْ علق/5

به انسان آنچه را نمی‌دانست تعلیم داد

آینه:

حکایت؛ علامه شعرانی تدریس را عمل به وظیفه و ادای امانت می‌شمردند، آیت‌الله سید رضی شیرازی نقل می‌کند: پس از اتمام تدریس طبیعیات، از ایشان خواستم الهیات را تدریس کنند که علامه شعرانی با کمال تواضع و فروتنی برای من به تنهائی الهیات و اشارات را مجدداً تدریس کردند.

روزی که برای درس رفته بودم، خدمت ایشان عرض کردم: شما چطور حوصله می‌کنید برای من به تنهائی درس بدهید در حالی که می‌توانستید قبول نکنید؟ این عالم بزرگوار با کمال صفا و آرامش فرمودند: چیزهایی که ما بلد هستیم اماناتی است که از گذشتگان به ما رسیده و ما باید این امانات را به افراد دیگر برسانیم، حال که شما پیداشده‌اید تا این امانات را از ما دریافت کنید، من هم وظیفه‌دارم آن‌ها را در اختیار شما قرار دهم و شما هم در اختیار دیگران قرار دهید.

منبع:

http://www.jamnews.ir/detail/News/730033?sk=1

بسم الله الرحمن الرحیم،

والحمدلله رب العالمین، و الصلوه و السلام علی سیدنا محمد و علی آله
الطیبین الطاهرین
با گذشت ایامی چند از واقعه كربلا، بزرگی مصیبت و عبرت آموزی از پی آمدهای آن را فراموش
نمی‌كنیم. واقعیت این است كه تأثیر مصیبت پس از وقوع آن، بیشتر از احساس آن، پیش از
وقوعش است. افزون بر این معمولاً پیامدهای ستیز و فداكاری پس از پایان نبرد آشكار می‌شود.
روز عاشورا امام حسین (علیه السلام) و مردان همراهش، حتی جوانان و پاره ای از خردسالان نیز كشته
شدند. بنابر آنچه در كتب تاریخ آمده است، در خیمه‌ها و اهل بیت امام حسین تنها دو مرد زنده
ماندند: شخص اول علی بن الحسین، امام زین العابدین، بود. او بیمار بود و گمان بردند كه او در
حال احتضار است، و عمر او دیری نمی‌پاید. او را رها كردند، و نیازی به كشتن او احساس نكردند،
زیرا گمان كردند كه او خود خواهد مرد.
جوان دیگری كه به شكل شگفت انگیزی از مرگ نجات یافت، حسن مثنی، فرزند امام حسن بود.
او به شدت جراحت دیده بود، و در میان كشتگان بر زمین افتاده بود، بی هیچ حركتی یا نشانی از
حیات.
پس از آنكه شعله‌های آتش نبرد فرو نشست، و خواستند زخمی‌ها را (كشته شدگان) به خاك
بسپارند، او را زنده یافتند. درمانش كردند و بدین ترتیب او در چادر و میان اسرا ماند. در برخی كتب
مقاتل رویدادهایی از او در مجلس ابن زیاد و یزید و همچنین در راه آمده است. اما غیر از این دو،
همه كشته شدند، و نقش اصلی‌برای پایان دادن به رسالت امام حسین بر دوش حضرت زینب(س)
باقی ماند، و او این وظیفه دشوار را به بهترین شكل ممكن به انجام رساند.
بی‌شك او به همه مصیبت‌هایی كه در روز عاشورا امام حسین به چشم دید، دچار شد، همچنین
او مصیبت از دست دادن امام حسین را نیز لمس كرد. اما پس این مصیبت‌ها او وظایفی داشت.
نخستین آنها پاسداری از عزت امام حسین و نمایاندن او به عنوان مظهر قدرت است؛ نه اینكه آن را
ناتوان، ترسو و ضعیف نشان دهد. چنانكه پیش از این گفته‌ام، امام حسین با فداكاری‌های گوناگون
یارانش، و با آماده ساختن زنها، خصوصاً حضرت زینب برای رویارویی با این مصیبت‌ها، زمینه را برای
این مسأله فراهم كرد، تا در چهره آنان نشانی از ناتوانی و خواری نمایان نشود و فریاد و ناله و
شیون نكنند. این گونه مسائل ابداً در كربلا نبود. امام حسین نیز در روز عاشورا بر این امر تأكید
داشت. یعنی در روز عاشورا، كه یاران امام حسین برای مرگ پیش دستی می كردند. شاعر نیز
چنین وصفشان می گوید:
لبسوا القلوب علی الدروع كأنما یتهافتون علی ذهاب الانفس
آنها بر مرگ پیشی می گرفتند، گویی به برترین جاها و زیباترین آرزوها می رسند. خاندان حسین
(علیه السلام) این گونه بر یكدیگر سبقت می‌گرفتند و هر كدام از آنها می‌خواست كه با اصرار و پافشاری در
برابر دشمن، بدون توجه به مرگ، با شجاعت بایستد، این همه، هدفمند بوده است، تا در تاریخ
روشن شود كه راه راست و اثر ایمان و معنای عزت و بزرگی چیست؟
امام حسین(علیه السلام) شخصاً به این مسأله به خوبی توجه داشت: همچون ناتوانان در صحنه ظاهر
نمی‌شد. بر فرزندان نمی‌گریست، و برای كشته شدگان مویه نمی‌كرد. در برابر دشمنان و غمها و
مصیبت‌ها ناتوانی نشان نمی‌داد. سخن معروف درباره او را شنیده‌اید: «فوالله ما رأیت مكسوراً قط
قد قتل ولده و اهل بیته، أربط جأشاً ولا أقوی جناناً من الحسین». در این عبارت آنچه نمایان است
اراده، استواری، روشنایی در چهره و صلابت در موضع است. پس از همه این مصیبت‌ها باز هم
همان موضع را، به روشنی نزد بانوان در همه شرایط این ایام و مصیبت‌ها، می‌بینیم؛ یعنی موضع
قدرت و بی‌توجهی و بی‌اهمیتی به مرگ، جراحت و تشنگی و دشمن آنچه پس از دفن اجساد
سپاه عمر سعد رویداد برای ما بسنده است. سپاه عمر سعد، كشته شدگانشان را دفن كردند.
اجساد امام حسین(ع) و خاندانش و یارانش بر زمین ماندند. زمانی كه بر آن شدند كه از كربلا به
كوفه بروند، خاندان امام حسین، زنان و مادران و خواهران را از كنار قتلگاه و كشته شدگان
گذراندند. یعنی كوشیدند تا آنچه در نبرد برای كشته‌ها اتفاق افتاده بود، آشكار سازند. چرا این كار
را كردند؟
برای اینكه آنچه امام حسین(ع) بدان می‌اندیشید، بی‌ثمر سازند. امام حسین می‌خواست در
زندگی و پس از مرگش نیز با قدرت ظاهر شود، اما آنها می‌خواستند كه حسین را پیش و پس از
مرگش ناتوان نشان دهند. می‌خواستند زنان را در برابر اجساد بیاورند، تا آنها برای اظهار عجر
كشته شدگان و آرامششان بگریند، غمزده شوند، ناله كنند، و عجز و ضعف آنها ظاهر گردد.
این صحنه دلهره آور را تصور كنید. زنان و فرزندان را در برابر اجساد آورده‌اند، هر یك از زنان برادر،
همسر یا فرزندی در میان كشته شده‌ها دارد، اما گریه نمی‌كند. آنها وظیفه داشتند كه از زینب
پیروی كنند. حضرت زینب سرور آنها بود، پس در همه امور از او پیروی می كردند.
پشت سر حضرت زینب می‌رفتند. حضرت زینب، در جلوی آنها به جسد پاره پاره امام حسین(ع)
رسید، جسدی كه حتی یك عضو سالم در آن دیده نمی‌شد. اما با این حال جسد پوشیده از تیر و
شمشیر و نیزه و سنگ بود، آنچنان كه چیزی از آن پیدا نبود. نیازی نیست تاریخ این حوادث روشن
را به ما بگوید. زینب آمد و نزدیك حسین ایستاد و سنگها و نیزه‌ها و شمشیرها را كنار زد و با دو
دستش جسد امام حسین را بلند كرد و گفت: «اللهم تقبل منا هذا القربان»
این قهرمانی را تصور كنید، حسین برای زینب(س) همه چیز است. بزرگان، قهرمانان و كوه‌ها در
برابر این صحنه ناتوانند، اما زینب ابداً چنین نیست: «اللهم تقبل منا هذا القربان»
با این سخن، اعلام داشت كه این كار به اراده و خواست خودمان بوده است، نه اینكه بر ما تحمیل
شده باشد. هیچ كس نگفت بیایید و كشته شوید. هیچ كس نگفت كه برخیزید و هیچكس از ما
این كار را نخواست. ما با آزادی كامل آمدیم و این موضع را برگزیدیم. آنچه بدست آوردیم، نتیجة
خواست و اراده خودمان است. ما حسین را برای دین خدا قربانی كردیم و از خدا می خواهیم كه
این قربانی را از ما بپذیرد، و چیزهای دیگر، اصلاً مهم نیست. چنانكه در مجلس ابن زیاد وقتی از او
می پرسد چگونه یافتی آنچه را خداوند با برادرت كرد؟ گفت: «والله ما رأیت الا جمیلا، هؤلاء رجال
كتب الله علیهم القتل فبرزوا إلی مضاجعهم».(به ادامه مطلب رجوع شود)

ادامه »

باید در نظر داشته باشیم که تاریخ مبهم است و با این ابهام ما باید با توجه به شأن و منزلت حضرت زینب حرف بزنیم. باید بدانیم ایشان دختر فاطمه و علی بوده است. بعید است که بدون اذن شوهر به کربلا حرکت کند و حقوق شوهرداری و یک اصل مسلم اسلامی را زیر پا بگذارد، به این خاطر که واله و شیدای امام حسین است. اینها به نوعی تحریف تاریخ محسوب می‌شود. ایشان به یقین اذن شوهر داشته‌اند، و واقعیت‌ها به ما نشان می‌دهند که حضرت زینب با هماهنگی عبدلله بن جعفر با امام حسین حرکت کرده است. اگر کاروانی که از مدینه به سمت مکه خارج شد را در تواریخ معتبر بررسی کنیم، این گونه نبوده است که امام حسین از مدینه لشگرکشی کرده باشند که انتظار داشته باشیم صحابه و یاران ایشان هم همراهشان باشند. این سؤال در مورد صحابه و یاران امام حسین هم مطرح می‌شود که چرا همراه امام به مکه نرفتند؟ چون امام حسین اصلاً قصد جمع کردن اصحاب و یاران را نداشتند. از امام حسین در مدینه شب‌هنگام به اکراه و زور بیعت خواستند و امام سرباز زد و آن لحظه خلاصی یافت. همان لحظه حضرت، خویشان و بستگان درجه یک خود را هماهنگ کردند که از مدینه بیرون روند تا از قید این بیعت رهایی پیدا کنند. در واقع این حرکت یک کوچ فامیلی بود؛ یک کوچ تیره‌ای از مدینه به مکه.

حتی برخی خویشان حضرت هم بنا بود که بعداً به ایشان بپیوندند. عبدلله هم زینب و فرزندانش را با حضرت راهی کرده و قرار بوده بعداً در مکه به آنها بپیوندد حالا یا مشکلی پیش آمده که نتوانسته به مکه برود و یا حتی احتمال دارد که جلوی ایشان را گرفته باشند؛ چون بعد از حرکت امام حسین، فضای کوفه سیاسی و امنیتی می‌شود.

بنابر این لازم نیست ما برای حرکت حضرت زینب بدون همسرشان، دست به تحریف تاریخ و جعل حدیث بزنیم؛ نه شرط ضمن عقدی بوده است و نه اصلاً داستان و ماجرای ازدواج این دو بزرگوار انقدر طولانی شرح و تفصیل داده شده است. مورخین صرفاً به این تصریح کرده‌اند که حضرت علی، حضرت زینب را با عبدالله بن جعفر طیار چون صاحب فضل و کمال بود، تزویج کرد. در تاریخ صرفاً به همین ماجرا بسنده شده و غیر از این هر آنچه گفته می‌شود، دروغ و تحریف تاریخ است. حتی برخی نویسندگان معاصر گفته‌اند مهریه حضرت زینب مساوی مهریه حضرت زهرا بوده است. این بعید نیست، ولی هیچ شاهدی در تاریخ برای آن وجود ندارد. و درحقیقت یک‌سری به خاطر تقویت مهرالسنه این ماجراها را ایجاد کرده‌اند.

منبع:

http://mehrkhane.com/fa/news/9556/%D8%B2%DB%8C%D9%86%D8%A8%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AF%D8%AA-%D8%AA%D8%A7-%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%AA-%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%B1%D8%B7-%D8%B6%D9%85%D9%86-%D8%B9%D9%82%D8%AF-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%DB%8C%D9%86%D8%A8%D8%B3-%D8%B3%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%AA-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF

رهبر معظم انقلاب بارها توصیه کردند در سخنرانی‌ها، مداحی‌ها و دیگر اعمال عبادی، وحدتی که مورد نیاز مسلمانان است نباید برهم زده شود تا زمینه برای سوءاستفاده دشمنان را فراهم کند.

امروزه در بسیاری از نقاط سراسر کشورمان هیئتها و مراسمات مذهبی بسیاری برگزار می‌شود و موجب شده است بسیاری از جوانان برای حضور در آن هیئتهای هفتگی یا ماهانه از بسیاری از مشغولیتهای خود بزنند و خود را آماده رفتن به هیئت و عزاداری اهل‌بیت (علیهم‌السلام) کنند که این امری بسیار ارزشمند و قیمتی است، اما خوب است برای تقویت کمی و کیفی و پربارتر شدن برداشتمان از معنویات به نکاتی توجه داشته باشیم، به عنوان مثال، گاهی اوقات دیده می‌شود افرادی به بیان صحبتهایی می‌‌پردازند که ممکن است نتیجه آن به عدم وحدت شیعه و سنی کشیده شود، این در حالی است که بارها و بارها مقام معظم رهبری بر این امر تأکید کرده‌اند که باید وحدت شیعه و سنی حفظ شود، لذا برای جلوگیری از سوءاستفادۀ دشمنان در اینطور مباحث و مسائل، باید طوری رفتار کرد که نه تنها زمینه‎ای برای سوءاستفادۀ آنان فراهم نشود، بلکه روز به روز درصدد اصلاح آن برآییم. در همین راستا حجت‌الاسلام فلاح‌زاده، کارشناس مسائل فقهی درباره وظیفه ما در مجالسی که سخنان تفرقه‌آمیز گفته می‌‌شود، مطابق با بیانات رهبر معظم انقلاب به سوالی مهم در این باره پاسخ داده است که در ادامه متن و فیلم پاسخ وی ارائه می‌‌شود.

اگر منبری خلاف وحدت شیعه و تسنن صحبت کند، ما در آن مجلس چه وظیفه‌ای داریم؟

بارها این توصیه رهبر معظم انقلاب اسلامی را و در گذشته امام راحل را شنیده‌اید و یاد دارید که چقدر تأکید داشتند بر وحدت مسلمین، امروزه چون دشمنان مشترکی داریم: استکبار جهانی و صهیونیسم بین‌المللی؛ که آنها نه به فکر شیعه هستند نه سنی، با دیانت شما مخالف هستند، بنابراین توصیه موکد شده است و از نظر حکم شرعی هم به نظر رهبر معظم انقلاب چه در سخنرانی‌ها و چه در مداحی‌ها و چه در کارهای دیگر اعمالی که امروزه موجب تفرقه بین مسلمانها شود و این وحدتی که مورد نیاز مسلمین است برهم زده شود و دشمن از آن سوءاستفاده کند، جایز نیست و حرام است و باید از آن پرهیز شود.

منبع:

http://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/08/03/1220242/%D9%81%D8%AA%D9%88%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%87%D8%A8%D8%B1-%D9%85%D8%B9%D8%B8%D9%85-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AA%DA%A9%D9%84%DB%8C%D9%81%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D9%81%D8%B1%D9%82%D9%87-%D8%A2%D9%85%DB%8C%D8%B2-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85?ref=shahrekhabar

واقعه عظیم عاشورا، محصول یک اتفاق نبوده است. جریان فرهنگی که پیش از آن حکومت امام علی و امام حسن علیهما السلام را تحت تاثیر خود قرار داده بود نیز، متاثر از همین جریان است.

پذیرش القائات فرهنگی و تبعیت و دنباله روی از چیزهایی که از جریانی به فرد و یا جامعه القاء می شود، عامل تعیین کننده مهمّی در فرهنگ و رویکردهای رفتاری و شکل گیری سرنوشت جامعه است. از اول آفرینش و در طول تاریخ زندگی انسان ها، دو جریان متضاد، بر فکر و فرهنگ و رفتار انسان ها تأثیر گذاشته است. به هر نسبتی که مردم از آنها پذیرفته اند، مطابق همان، فرهنگ شان شکل گرفته و در عملشان رویکرد داشته و نمایان شده است. یک جریان کوشش داشته که انسان ها را از زندگی صرفاً مادّی فرا آورده و به سوی همه خوبی ها پیش برد. عدالت، امانت، صداقت، عزّت، نوع دوستی، خدمت به خلق، پاک دامنی و دیگر خوبی ها را در راستای خداشناسی و خداگرایی، در میان افراد جامعه تحقق بخشد. در ادبیات مذهبی و فرهنگ الهی، این جریان را «جریان زنده نگه داشتن معروف» می توان نام نهاد. جریان دیگر، جریانی است که با جریان فوق تضاد دارد و در طول تاریخ کوشش داشته که مردم جوامع را در دام ستمگری، خیانت، ذلّت، خود خواهی، افسادگری، عصیان، طغیان و بی بند و باری، لذّت طلبی از نوع حیوانی و سرانجام سقوط در وادی نکبت و مرگ ذلّت بار گرفتار سازد. این جریان در ادبیات دینی و مذهبی بنام «جریان منکرات» شناخته می شود.
قرآن اعلام می کند که جریان احیای معروف، راه خدایی و روش الهی است:
«إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إیتاءِ ذِی الْقُرْبی وَ یَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ الْبَغْیِ یَعِظُکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ؛ البته خداوند فرمان می دهد به عدالت و نیکی به دیگران و عطا و کمک به بستگان و نزدیکان و باز می دارد از فحشاء و زشتی و تجاوز و ستم بر دیگران، شما را پند می دهد به امید آنکه شما تذکر یابید و آگاه گردید».
واقعه عظیم عاشورا، محصول یک اتفاق نبوده است. جریان فرهنگی که پیش از آن حکومت امام علی و امام حسن علیهما السلام را تحت تاثیر خود قرار داده بود نیز، متاثر از همین جریان است.

جریانی دیگر و روش دیگر، راه شیطان و روش پیروان شیطان است و البته هر کس از شیطان تبعیت کند، بر او مسلط می شود!
«إِنَّما یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَی اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ؛ از گام های شیطان تبعیت نکنید؛ زیرا برای شما دشمنی آشکار است. او فقط به زشتی ها و فحشاء فرمان می دهد و به اینکه چیزهایی را که نمی دانید به خدا نسبت دهید»
«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ وَ مَنْ یَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّیْطانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید از گام های شیطان تبعیت نکنید و هرکس گام های شیطان را دنبال کند، پس او به فحشاء و زشتی ها فرمان می دهد…»
این دو جریان در تمام طول مسیر حرکت حضرت امام حسین علیه السلام که منجر به واقعه مصیبت بار عاشورا شد، کاملا بارز و هویداست و ایشان، علت حرکت خود را این گونه بیان می دارند: «إِنّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَ لا بَطَرًا وَ لا مُفْسِدًا وَ لا ظالِمًا وَ إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاْصْلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی (صلی الله علیه وآله وسلم) أُریدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْروفِ وَ أَنْهی عَنِ المُنْكَرِ وَ أَسیرَ بِسیرَةِ جَدّی وَ أَبی عَلِی بْنِ أَبیطالب: من از روی خودخواهی و خوشگذرانی و یا بری فساد و ستمگری قیام نكردم، بلكه قیام من بری اصلاح در امّت جدّم می باشد، می خواهم امر به معروف و نهی از منكر كنم و به سیره و روش جدّم و پدرم علی بن ابیطالب عمل كنم.

منابع:
دانشنامه امام حسین علیه السلام
امام حسین (ع) و دو جریان در گستره تاریخ
سایت شهید آوینی

برگرفته از سایتhttp://www.shahrekhabar.com/cultural/147690954079576

به گزارش «موعود»، بیست و پنجم ماه محرم بنا بر نقلی مصادف است با سالگرد شهادت امام زین العابدین (علیه السلام). مطلبی که در پی می اید نوشته حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر بدیعی امام مرکز اسلامی هوستون آمریکا است.
بسم الله الرحمن الرحیم.

١- امام علی بن الحسین مشهور به زین العابدین و سید الساجدین -علیه السلام- در سال ٣٨ هجری قمری در شهر مدینه النبی تولد گردید و ۵٧ سال بعد یعنی در سال ٩۵ هجری قمری بإدسیسه عبدالملک مروان به شهادت رسید.

٢- برجستگی عمده آن حضرت در تاریخ به علت حضورش در تاریخ کربلا و هم چنین دعاها و مناجات هایی است که از او در قالب صحیفه سجادیه به یادگار مانده است می باشد.

٣- دوران حیات امام سجاد -علیه السلام- یکی از دشوار ترین دوران حیات اسلام است. امام حسین -علیه السلام- در سخن مشهوری این دوران را چنین توصیف میکند؛

الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی ألسنتهم یحیطونه ما درت معایشهم و اذا محصوا بالبلاء قل الدیانون.

بهره مردم آن دوران از دین به اندازه بهره انسان گرسنه از چشیدن شیرینی بود.به عبارتی دین به أعماق وجود انان نرسیده و دین داری انان تا جایی بود که منافع دنیوی انان تحت الشعاع قرار نگیرد. به هنگامه امتحان دینداری، دینداران واقعی اندک بودند. لذا در تضاد دین با دنیا، دین مغلوب و مرفوع بود و دنیای شان بر دین شان ترجیح داشت. می توان این دوران از تاریخ اسلام، نقطه مقابل دوران آغازین اسلام بود که امیر مومنان علی -علیه السلام- در سخنی ارزشمند آنرا چنین توصیف میکند؛

و لقد کان مع رسول الله -صلی الله علیه و اله و سلم- نقتل آبائنا و إخواننا و اعمامنا ما یزید ذالک الا إیمانا و تسلیما.نهج البلاغه خطبه ۵۶

در آن زمان که با رسول خدا بودیم از نزدیک ترین خویشان خود، ازپدران و برادران و عموهای خود بخاطر اسلام می گذشتیم و با آنان در ستیز بودیم و این کار إیمان مان را افزون می کرد. اما دوران حیات امام سجاد علیه السلام دوران تردیدها نسبت به اسلام و دوران دنیازدگی وَ فراموشی ارزش های اسلام است که با آن دوران إیثار گری و شهادت طلبی در تضاد کامل قرار دارد.

۴- توصیف این دوران از حیث أخلاقی نیز از نگاه مورخان منصف پنهان نمانده است. به گفته مسعودی در کتاب مروج الذهب فساد و فحشاء در ان عصر عمومی شده بود، مجلس می گساری و آواز خوانی ازدیاد یافته بود ودر نتیجه رقاصه ها ونوازندگان و خوانندگان از بالا ترین منزلت اجتماعی برخوردار شده بودند. در این دوران قداست زدایی از خاندان نبوت در دستور کار حاکمانی چون عبدالملک مروان قرار گرفته بود.( شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید ج ١۵) در این زمان است که به علت تبلیغات گسترده حاکمان علیه إمامان شیعه همه را از اهل بیت و مفسرات وحی جدا کرده بود بگونه ای که به تعبیر امام سجاد علیه السلام؛ “و ما بمکه و مدینه عشرون رجلا یحبنا"در تمام مکه و مدینه بیست نفر که ما رادوست داشته باشند نمی یافتی. بعنوان نمونه حجاج بن یوسف مقام عبدالملک مروان را بالاتر از مقام رسول خدا صَلِی الله علیه و اله می دانست و می گفت؛ هلا طافوا بقصر امیرالمومنین عبدالملک! الا یعلمون ان خلیفه المرء خیر من رسوله! ( ابن ابی الحدید همان) چرا قصر عبدالملک را طواف نمی کنید! مگر نمی دانید که خلیفه رسول از خود او برتر است!

۵- امام سجاد -علیه السلام- توانست در شرایطی که شیعه سر کوب شده بود و یاران واقعی مکتب به شهادت رسیده بودند و واقعه کربلا شکست روحی سنگینی برای پیروان اهل بیت بوجود آورده بود، خورشید رو به أفول شیعه را از سخت ترین دوران حیاتش نجات دهد و جامعه شیعه را مجددا بازسازی کند و با انتشار ادعیه و مناجات های ناب به بازخوانی اسلام بپردازد. بنابراین مهمترین کارکرد امام -علیه السلام- احیای مجدد اسلام، تبیین جایگاه امامت، بازگرداندن قداست به خاندان وحی و تبیین جایگاه اهل بیت در اسلام به شمار می رود.

۶- امام زین العابدین -علیه السلام- کار خود را از همان دوران اسارت آغاز کرد و به عبارتی فرماندهی در لباس اسارت بود. درست از همان جایی که دین منحرف شده بود، از درون کاخ یزید و مسجد أموی که مهمترین مکان اجتماعی مردم شام و کانون قدرت بنی امیه به شمار می رفت.

٧- شام از هنگامی که به قلمرو اسلام در آمده بود تا زمان حضور امام سجاد (ع)اسلام را در چهره امویان دیده بود و پیامبر و اهلبیت را به خود ندیده بود و بنی امیه را بازماندگان خاندان رسول خدا ص می دانستند. در مدت حدود ۴٠ سال حکومت معاویه بر شام مردم آن سرزمین از اهل بیت و فضائل انان چیزی نشنیده بودند.لذا تصور می کردند فردی خارجی بنام حسین بن علی بر خلیفه مسلمین شوریده و یزید خلیفه مسلمین! برای حفظ اسلام با او مبارزه کرده و سرانجام پیروز شده است. با این تصور شهر را آذین بستند و به جشن و پای کوبی پرداختند و جهت تماشای خروج کردگان بر خلیفه مسلمین! به خیابان أمده بودند! دقیقا به همین جهت است که امام سجاد -علیه السلام- در آغاز خطبه معروف خود در شام و در کاخ یزید به معرفی پیامبر و امیر المؤمنین و حضرت زهرا و خاندان وحی – سلام الله علیهم- می پردازد و همه بافته های ۴٠ ساله آل ابوسفیان را رشته می کند و پرده از دروغ بزرگ معاویه و فرزند فاسدش یزید، بر می دارد.

شجاعت امام در بیان چنین خطبه ای و بصیرت او در شناخت أوضاع جامعه شام و آگاهی آن حضرت به نیاز مبرمِ تاریخی و معنوی آنان چنین خطبه مهم و تاریخی را رقم زد و یزید و خاندان فاسدش را رسوا کرد. از این نگاه می توان گفت “امام سجاد علیه السلام در لباس اسارت همان کاری کرد که

پدر بزرگواری در لباس خون و شهادت کرد”

انشالله خداوند سبحان ما را در فهم و ترویج مکتب اهل بیت که همان اسلام ناب و أصیل است یاری فرماید.

منبع:به نقل از سایت موعود

امام سجاد عليه السلام فرمود:

سه حالت و خصلت در هر يك از مؤمنين باشد در پناه خداوند خواهد بود و روز قيامت در سايه رحمت عرش الهي مي باشد و از سختي ها صحراي محشر در امان است:

اوّل آن كه در كارگشايي و كمك به نيازمندان و درخواست كنندگان دريغ ننمايد.

دوّم آن كه قبل از هر نوع حركتي بينديشد كه كاري را كه مي خواهد انجام دهد يا هر سخني را كه مي خواهد بگويد آيا رضايت و خوشنودي خداوند در آن است يا مورد غضب و سخط او مي باشد.

سوّم قبل از عيب جويي و بازگويي عيب ديگران، سعي كند عيب هاي خود را برطرف نمايد.

منبع:

http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=notepad&id=98

پرسش: با نذر و قسم تصمیمات اخلاقی می گیرم. بعد از مدتی، عزمم سست می شودو شکست می خورم. چه کنم؟

پاسخ: یک دقیقه خود را در یاد خدا دیدید،اختیارا خود را منصرف ننمایید، به انصراف و غفلت غیر اختیاری اهمیت ندهید.

منبع:

مشاهده شده در کتاب موعظه خوبان/سید علیرضا ادیانی و حسن ترابی/ص103

پیوند: http://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/07/16/1206706/%D9%85%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%AA-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A8%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B9-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8

وقتى فهمید عمویش در وسط میدان روى زمین افتاده است، با شتاب آمد و وقتی رسید یکى از سربازان خبیث ابن‌‌‌زیاد شمشیر را بلند کرده بود که بر بدن مجروح ابى‌‌عبدالله(ع) بزند، این بچه آنقدر ناراحت شد که دست کوچکش را بی‌اختیار جلوی شمشیر گرفت…

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، «عبدالله» کودک چند ساله امام مجتبی(ع) و مادر وی دختر «شلیل بن عبدالله بجلّی» بوده است. (1) عبدالله پسر امام مجتبی(ع) هنوز به حد بلوغ نرسیده بود و در خیمه‌‌گاه با اهل‌بیت به سر می‌‌برد. هنگامی که متوجه حمله دشمن به جانب امام شد، از خیمه‌‌گاه بیرون دوید، او سراسیمه و شتابان رو به جانب امام حسین(ع) آورد و در کنار عمویش ایستاد، حضرت زینب(س) او را دنبال کرد و تلاش می‌کرد آن کودک را نگه دارد، امام حسین(ع) به خواهرش فرمود: «احبسیه یا اخیه»، ای خواهرم! او را نگهدارید، آن کودک از اینکه بازداشته شود، سخت امتناع می‌‌ورزید، او به عمه‌‌اش گفت: «والله لا افارق عمّی، سوگند به خدا از عمویم جدا نمی‌‌شوم». (2)

متن بیانات رهبر معظم انقلاب که در این فیلم می‌‌بینید به شرح ذیل است:

«وقتى که حسین‌ بن‌ على (علیه‌‌السلام) از اسب روى زمین افتاد - یعنى در آن لحظات آخر - و اسب بى‌‌صاحب امام حسین به خیمه‌‌ها برگشت و زن و بچه و اهل حرم فهمیدند که حادثه براى حضرت ابى‌‌عبدالله پیش آمده است، خب هر کدام یک عکس‌‌العملى نشان دادند، یک بچه یازده ساله‌‌اى بود که در آغوش امام حسین (علیه‌‌السلام) بزرگ شده بود؛ در حادثه کربلا ده سال از شهادت امام حسن مى‌‌گذشت، یعنى این بچه از یک سالگى در دامان عمو تربیت پیدا کرده بود و با عمو مثل پدرانس گرفته بود، شاید به خاطر اینکه بچه یتیم بود، امام حسین (علیه‌‌السلام) از فرزندان خودش هم بیشتر به او محبت مى‌‌کرده. خب پیدا است که یک چنین محبتى چگونه این بچه را سراسیمه کرد، وقتى فهمید عمویش در وسط میدان روى زمین افتاده است، با شتاب آمد و بالاى سر أبى‌‌عبدالله (علیه‌‌السلام)رسید، آنطورى که نقل کردند و نوشتند، هنگامى که این بچه رسید یکى از سربازان خبیث و قسى‌‌القلب ابن‌‌زیاد شمشیر را بلند کرده بود که بر بدن مجروح ابى‌‌عبدالله فرود بیاورد، این بچه در همین حال رسید که دید عمویش روى زمین افتاده و یک ظالمى هم شمشیر بلند کرده که فرود بیاورد، این بچه آنقدر ناراحت و سراسیمه شد که این دستهاى کوچک خودش را بى‌‌اختیار جلوى شمشیر گرفت، اما این کار موجب نشد که آن حیوان درنده شمشیر را فرود نیاورد، شمشیر را فرود آورد و دست این بچه قطع و فریاد این بچه بلند شد، بنا کرد استغاثه کردن، اما این گرگ خونخوار به همین هم اکتفا نکرد، پشت سر این بچه رفت، بچه یازده ساله را روى زمین انداخت و او را به شهادت رساند، اینجا بود که امام حسین خیلى منقلب شد، کارى هم از او برنمى‌‌آید، در مقابل چشم او این عزیز دلش را، این یتیم برادرش را، این بچه‌ یازده ساله را دارند مى‌‌کشند، این بود که اینجا دست به دعا برداشت و از ته دل این مردم را نفرین کرد و صدا زد «اللّهم أمسک عنهم قطر السماء» خدایا! باران رحمتت را بر این مردم حرام کن.

1ـ ابصارالعین، ص 73
2ـ الارشاد، ج 2، ص110

دانلود کلیپ تصویری رهبر

پیوند: http://www.seratnews.ir/fa/news/140418/%D8%AB%D9%88%D8%A7%D8%A8-%DA%AF%D8%B1%DB%8C%D9%87-%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%D8%B9

در کتب معتبر حدیث، روایات زیادی از ائمه معصومین (ع) در مورد ثواب بسیار زیاد و اعجاب انگیز برای گریه کنندگان و عزاداران حضرت سیدالشهدا نقل شده است.

يكى از این روايات، روايت “ريان بن شبيب” از حضرت ثامن الائمه امام رضا عليه السلام است. سند این روايت بسيار جالب است زيرا بيست و نه نفر از راویان آن، همگى از محدثين بزرگ و دانشمـندان عـالى مـقـام اند.

بر حسب این روایت، ریان ابن شبیب می‌گوید حضرت امام رضا علیه السلام به من فرمودند:
محرم، ماهى است كه اعراب جاهليت بخاطر احترامش ظلم و ستم و كشت و كشتار را در آن ماه حرام كرده بودند و اين امت با اين كه به حرمت اين ماه آشنائى و شناخت داشت، احترام پيامبر خود را رعايت نكردند و در اين ماه فرزندان پيامبر خود را كشتند و زنانشان را اسير نمودند و اموالشان را غارت كردند؛ پس خدا هرگز آنها را نيامرزد.

پـسر شبيب، اگر مى خواهى ثواب شهداى كربلا نصيبت شود هنگامى كه ياد شهداى كربلا را مى كنى بگو: كاش من هم با آنها بودم و از فوز و سعادت بزرگ بهره مند مى شدم.

پـسر شبيب، اگـر مـى خـواهى براى چيزى گريه كنى، براى حسين بن على بن ابيطالب عليه السلام گريه كن كه او را ذبح كردند همان طور كه گوسفند را ذبح مى كنند و از اهل بيت او هم هيجده نفـر را با او به شهادت رساندند كه در روى زمـين مثل و مانند نداشتند…

پسر شبيب، اگر براى حسين چنان گريه كنى كه اشك هايت بر گونه هايت جارى شود خداوند همه گناهان كوچك و بزرگ ترا مى آمرزد، اندك باشد يا بسيار.

پـسر شبيب، اگر مى خواهى ثواب شهداى كربلا نصيبت شود هنگامى كه ياد شهداى كربلا را مى كنى بگو: كاش من هم با آنها بودم و از فوز و سعادت بزرگ بهره مند مى گشتم.

پـسر شبيب، اگر مى خواهى كه در بهشت با ما باشى در بالاترين درجه ها و مرتبه ها پـس به حزن و اندوه مـا مـحزون و اندوهناك باش و به خوشحالى و شادى ما شاد و خـوشحال، و ولايت و دوستى ما را بپذير، كه اگر مردى سنگى را دوست خود گيرد و به او تولى جويد خدا در روز قيامت او را با سنگ محشور فرمايد.» (بحارالانوار، جلد44، ص 285 و نفس المهموم، ص 26)

و اما برخی سوال می کنند که چرا گریه بر حسین (ع) این همه اجر و ثواب دارد؟!

پاسخ کوتاه را از زبان عالم ربانی و سالک الی الله، مرحوم آیت الله خوشوقت بشنوید:

از مهمان نوازی کوفی ها تا حالا چیزی به گوشت خورده؟ تا حالا شده دستتو ول کنن بیفتی تو گودال؟؟؟آره یکی هست ، یکی بود که بدعهدی کافران زمانش موجب شد که گودی قتلگاه لبریز ازخون او شودیکی که دوش به دوش خواهرش ، دختر دردانه سه ساله اش، کودک شیر خوار شش ماهه اش از وجود وجون خودش گذشت به امید بیعت باکوفیان غریب نواز، دل سپرد به به کوچه هایی که مسلمشو گذاشتن رفتن .

امام حسین(علیه السلام) رفت تا بگه غیرت  مردانه هست ، شجاعت دلیرانه است …

منبع :

قلم زنی «فاطمه بهیار» یکی از طلاب مدرسه کوثر(س) علی اباد کتول

ماه محرم ماه تعلیم مجاهدت فی سبیل الله به وسیله برترین خلایق - حضرت ابا عبدالله (علیه السلام) است.

مقام معظم رهبری(دام عزه)

پیوند: http://www.shahrekhabar.com/cultural/147539226057818

به گزارش ایسنا، حضرت آیت الله خامنه‌ای در این دیدار، هدف از جنگ نرم و پنهان دشمن را «دور کردن مردم از عرصه‌ی جهاد و مقاومت، بی‌اعتنا کردن آنها به آرمانها و تصرف فضای فکری و روحی کشور» دانستند و خاطرنشان کردند: ملت ایران با مقاومت و ایستادگی خود، قدرتهای جهانی را در بسیاری از اهدافشان ناکام کرده و سلطه‌گران با ابزارهای فراوان، تبلیغات هنگفت و گویندگان سخن به مزد و همچنین فشارهای اقتصادی، سیاسی و امنیتی، در تلاش برای مأیوس و از صحنه خارج کردنِ ملت هستند.

رهبر انقلاب اسلامی، ترویج یاد و نام شهیدان را یکی از عوامل مهم در مقابله با این برنامه دشمن و حفظ مقاومت توأم با شوق و طروات در ملت خواندند و افزودند: امروز نگاهبانی یادِ شهداء یک وظیفه است.

رهبر انقلاب سپس در بیان راههای زنده نگه داشتن یاد و راه شهیدان خاطرنشان کردند: یکی از کارهای مهم، «تبیین روحیات و سبک زندگی شهیدان و سابقه و پشتوانه فکری آنان» است تا معلوم شود شهیدی که مخاطب، از شنیدن فداکاریهای او به هیجان می‌آید، در قبال مسائل حساسی همچون اسراف، تعرّض و تجاوز به بیت المال و اشرافی‌گری چگونه عمل می‌کرده است؟

رهبر انقلاب اسلامی، شهیدان را «قله‌های اخلاق اسلامی» و «الگوهایی برای نسل جوان» دانستند و گفتند: هنرمندان برای نشان دادن سیمای نورانی شهیدان به جوانان، باید به میدان بیایند و با استفاده از شیوه‌های مختلف به‌ویژه هنر نگارش و تولید کتابهای کوتاه و خواندنی، واقعیتهای زندگی شهیدان را بدون اغراق و با قلم زیبا و شیوا بیان کنند.

حضرت آیت الله خامنه‌ای با تأکید بر ضرورت تبیین ابعاد مهم و تشریح نشده جنگ تحمیلی، افزودند: دفاع مقدس جنگی بین‌المللی علیه اسلام و حاکمیت اسلام، و علیه امام بزرگوار بود و یک جبهه و عقبه‌ی گسترده، صدامِ بعثیِ بدبخت و بی‌عقل را پشتیبانی می‌کرد، بنابراین جوان امروز باید بداند کسانی که توانستند کشور را از چنین بلیّه‌ای نجات دهند، که بودند و چگونه زندگی می‌کردند.

لزوم تبیین اهداف و آرمانهای بلند شهیدان، نکته دیگری بود که رهبر انقلاب اسلامی در بحث «چگونه زنده نگه داشتن یاد شهیدان» به آن اشاره و خاطرنشان کردند: برخی سعی می‌کنند آرمانهای والای شهیدان را پنهان کنند و دفاع مقدس را در سطح جنگهای معمول دنیا و آرمان آن را در حدّ عقب راندن دشمن متجاوز تقلیل دهند.

ایشان، با ردّ این نگاه سطحی به دفاع مقدس، آرمانِ شهیدان را «خداوند، اسلام، حکومت اسلامی، اسلام انقلابی و احکام دینی مهمی همچون حجاب» برشمردند و گفتند: این آرمانها در وصیت‌نامه‌های شهیدان آشکارا بیان شده است و علت تأکیدهای امام بزرگوار بر خواندن وصیت‌نامه‌های شهیدان نیز درک جاذبه فوق‌العاده این آرمانها در ایجاد شوقِ فداکاری و از جان‌گذشتگی است.

حضرت آیت الله خامنه‌ای، «صبر و ایثار پدران و مادران شهیدان» را ریشه‌دار در آرمانها و عاملی مهم در شعله‌ور ماندن مقاومت و مبارزه در راه حق دانستند و افزودند: باید از فرصت باقیمانده برای گفتگو با پدران و مادران شهیدان و دست یافتن به جزئیاتی روشن در خصوص خاستگاه، محیط پرورش، موقعیت و طبقه اجتماعی و جزئیات خلق و خوی شهیدان استفاده کرد.

رهبر انقلاب اسلامی همچنین بر تقویت جنبه‌های محتوایی و تربیتی در کنگره‌ها و یادبودهای شهیدان تأکید کردند.

چای روضه،صحبتش از چای معمولی جداست
اهل چایی نیستم،این نیتش صرفا شفاست
مانمک پرورده ی این خاندان هستیم و بس
هرکسی سائل شود،اینجا یقینا پادشاست

در فرازی از وصیت نامه شهید«حسین خرازی» آمده است:

خدایا! غلط کردم، استغفرالله، خدایا امان، امان از تاریکی و تنگی و فشار قبر و سوال منکر و نکیر در روز محشر و قیامت. به فریادم برس. خدایا! من دلشکسته و مظطرم، صاحب پیروزی و موفقیت تورا میدانم و بس، و بر تو توکل دارم. خدایا! تا زمان عملیات فاصله زیادی نیست. خدایا به قول امام خمینی:«تو فرمانده کل قوا هستی، خودت رزمندگانت را پیروز گردان و شر صدام وکفار را از سر مسلمین بکن.» خدایا! از مال دنیا چچیزی جز بدهکاری و گناه ندارم. خدایا! تو خود توبه مرا قبول کن و از فیض غظمای شهادت، نصیب و بهره مندم ساز. از تو طلب مغفرت و عفو دارم. یا واسع المغفره.

منبع:

کتاب موعظه خوبان، نویسندگان سید علیرضا ادیانی و حسین ترابی، ص 140

پسرم! همانا تورا به ترس از خدا سفارش می کنم که پیوسته در فرمان او باشی، و دلت را با یاد خدا زنده کنی، و به ریسمان او چنگ زنی، چه وسیله ای مطمِن تر از رابطه تو با خداست، اگر سر رشته آن را در دست گیری؟.

دلت را با اندرز نیکو زنده کن، هوای نفس را با بی اعتنایی به حرام بمیران، جان را با یقین نیرومند کن، و با نور حکمت روشنایی بخش، وبا یاد مرگ آرام کن. به نابودی از او اعتراف گیر و بابررسی تحولات ناگوار دنیا به او آگاهی بخش، و از دگرگونی روزگار، و زشتی های گردش شب و روز او را بترسان. تاریخ گذشتگان را بر او بنما، و آنچه که بر سر پیشینیان آمده است بیادش آور. در دیار و آثار ویران رفتگان، گردش کن و بیندیش که ان ها چه کرده اند؟ از کجا کچ کرده، و در کجا فرود آمده اند؟ از جمع دوستان جدا شده و به دیار غربت سفر کردند، گویا زمانی نمی گذرد که توهم یکی از آنانی!…

پس جایگاه آینده را آباد کن، آخرت را به دنیا مفروش وآنچه نمی دانی نگو، و انچه برتو لازم نیست بر زبان نیاور، و در جاده ای که از گمراهی آن می ترسی، قدم مگذار، زیرا خودداری به هنگام سرگردانی و گمراهی، بهتر از سقوط در تباهی است….

منبع:

نهج البلاغه ترجمه 371 نامه ها

جناب ابوبکر:

هرکس دوست دارد به مردی بنگرد که نزد رسول خدا «ص» عظیم‌ترین منزلت را داشت و قرابتش نیز به آن جناب نزدیک‌تر و دخالتش در رفع حوایج آن جناب و بی‌نیازی خودش از دیگران بیشتر بود به این مرد یعنی علی نگاه کند.

جناب عمر بن خطاب:

«او (علی «ع») مولای من است. زیرا پیامبر شرف را در ولایت علی می‌دید. لذا می‌گفت: نسبت به افراد شریف و با شخصیت محبت و دوستی از خود نشان دهید و در رابطه با حفظ آبروی خود از افراد پست و بی‌شخصیت بپرهیزید و برحذر باشید و دانسته باشید که هیچگونه شرفی به درجه تمامیت نرسید مگر به ولایت علی.»

«مانند علی کسی حق دارد که تکبر ورزد و به خود ببالد. به خدا سوگند اگر شمشیر او نبود، اساس اسلام استوار نمی‌شد. و علاوه بر آن او دانا‌ترین فرد این امت در امر قضاست و با سابقه‌ترین و شریف‌ترین آنان است.

جناب عایشه:

به خدا قسم بین من و علی در قدیم مطلبی جز آنچه که بین زن و خویشان شوهرش می‌باشد وجود نداشته است… و در نظر من او از نیکان است…

جناب سعد بن ابی وقاص:

عامر پسر سعد بن ابی وقاص نقل می‌کند: معاویه پس از طواف کعبه در دارالندوه پدرم را پهلوی خود بر تخت نشاند و به پدرم گفت چه چیز تو را باز می‌دارد که به پسر ابوطالب ناسزا نمی‌گویی؟ پدرم از معاویه ناراحت شد و گفت: به خدا قسم مادام که من سه جمله از رسول خدا درباره او به یاد دارم او را ناسزا نمی‌گویم. برای اینکه اگر یکی از آن سه را درباره من فرموده بود از تمامی نعمتهای ارزنده بیشترش ارج می‌نهادم. اول اینکه شنیدم درباره علی که در بعضی از جنگ‌ها که او را جانشین خود کرد و به جنگ نبرد، علی غمناک شد و گفت: آیا مرا از فیض جهاد محروم می‌فرمایی؟ پیامبر فرمود: آیا راضی نیستی که نسبت به من به منزله هارون باشی نسبت به موسی، با این تفاوت که دیگر بعد از من نبوتی نیست؟

دوم اینکه شنیدم…

صفحات: 1· 2

امام خمینی(س) در پیامی که به مناسبت رحلت آیت الله طالقانی نوشتند علاوه بر آنکه از وی به عنوان دوستی ارجمند نام بردند، چنین ادامه دادند: «او براى اسلام به منزله حضرت ابوذر بود.»

رهبر انقلاب از بُعد اخلاقی نیز آیت‌الله طالقانی را شخصیتی بسیار ساده و محکم دیده بودند که نه در مقابل سختی و زندان‌های رژیم پهلوی کمر خم کرده و نه در مقابل توجه جریان‌های مختلف که قصد به انحراف کشیدن ایشان را داشتند، سست شدند و این نشان از پاکی و صداقت ایشان دارد
ابوذر انقلاب! رفتی و نگفتی که فلق چشم بر مناجاتِ که بگشاید؟ رفتی و نگفتی که درختان در قنوت شاخه هایشان چه بگویند؟ یاد باد هنگام شیرین بودنت، ای سلسله جنبان آلاله و شقایق. امروز اگر تو نیستی و به آرزوی همیشگی خود رسیده ای، راهت را پاس داشته ایم و از ارزش های انقلاب با جان و دل پاسداری می کنیم. آیت اللّه طالقانی جلوه ایمان بود. در سیمای پرمهرش نور عشق و ایمان خانه داشت و راز و نیاز شبانه اش با پروردگار نمودار خلوص و پاکی بود. یادش گرامی و راه روشن او هرگز بی رهرو مباد.

شخصیت آیت‌الله طالقانی از منظر رهبری:
با توجه به انتخاب آیت‌الله طالقانی به‌عنوان اولین امام جمعه از سوی امام خمینی (ره) و فوت ایشان و نیز به دلیل برخی کج‌فکری‌ها در خصوص ایشان از سوی برخی جریان‌های صدر انقلاب، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای سخنانی درباره‌ی ایشان فرمودند و شخصیت ایشان را در چند حوزه برجسته کردند.
 
از نظر رهبری، شخصیت آیت‌الله طالقانی فقط بُعد روشن‌فکری اسلامی ایشان نیست. ایشان اهل فکر نو البته بر محور دین و نهج‌البلاغه بودند. از نگاه رهبری، تفکر معطوف به مبارزه از مهم‌ترین ویژگی‌های شخصیتی آیت‌الله طالقانی بوده که از دید بسیاری از گروه‌های مذهبی و سیاسی مختلف پنهان مانده است.
 
رهبر انقلاب از بُعد اخلاقی نیز آیت‌الله طالقانی را شخصیتی بسیار ساده و محکم دیده بودند که نه در مقابل سختی و زندان‌های رژیم پهلوی کمر خم کرده و نه در مقابل توجه جریان‌های مختلف که قصد به انحراف کشیدن ایشان را داشتند، سست شدند و این نشان از پاکی و صداقت ایشان دارد.
 
از دید رهبری، آیت‌الله طالقانی شخصیتی بسیار پُرانرژی و باروحیه بودند که هیچ‌گاه خود را از مطالعه و مبارزه دور قرار ندادند. آیت‌الله طالقانی به‌عنوان یک روحانی که با برخی دروس دانشگاهی و زبان انگلیسی نیز آشنایی داشتند، به دلیل منش ساده و خاص خود، از سوی برخی گروه‌ها، مورد ظلم قرار گرفتند که البته چه به‌وسیله‌ی حضرت امام خمینی (ره) که ایشان را اباذر انقلاب نامیدند و چه از جانب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، همواره به‌عنوان یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های انقلاب معرفی شده و می‌شوند.

منبع:

به نقل از سایت تبیان

 
 
تاريخچه كوتاهى از شأن نزول سوره برائت

از آخرين سوره هايى است كه بر پيامبر(ص) در مدينه منوّره نازل گرديد كه داراى يكصد و بيست و نه آيه مى باشد. (علما و مفسران) آغاز نزول آن را در سال نهم هجرت مى دانند.

مطالعه سوره برائت نشان مى دهد كه قسمتى از آن پيش از جنگ تبوك، قسمتى هنگام آمادگى براى جنگ، و بخش ديگرى پس از بازگشت از جنگ نازل شده است.

آغاز اين سوره تا آيه بيست و هشتم، پيش از فرا رسيدن مراسم حجّ نازل گرديده است. آيات آغازين سوره، درباره وضع مشركان و بت پرستان آن زمان بود. اين سوره در مراسم حجّ، توسّط اميرالمؤمنين(ع) به مردم ابلاغ شد.(1)

امّا سؤال شما را با دو نظريه پاسخ مي‌دهيم:

نظريه اوّل: پاسخ از چگونگى شروع سوره فهميده مي‌شود، زيرا سوره با اعلان جنگ به دشمنان و اظهار بيزارى و پيش گرفتن يك روش سخت در مقابل آنان آغاز شده و روشنگر خشم خداوند نسبت به اين گروه است. از اين رو شروع سوره با “بسم الله الرّحمن الرّحيم” كه نشانه دوستى و محبّت و بيان كننده صفت رحمانيت و رحيميت خدا است، تناسبى ندارد.(2)

اين موضوع در روايتى از حضرت على(ع) نقل شده است. مرحوم طبرسى در تفسير مجمع البيان از اميرمؤمنان نقل مى كند: “اين كه “بسم الله الرّحمن الرّحيم” بر سر سوره برائت (توبه) نازل نشده، به اين جهت است كه “بسم الله” براى رحمت و امنيت و امان مي‌باشد، در حالى كه سوره توبه به خاطر عدم امنيت و جهاد با كفّار و بت‌پرستان نازل شده است".(3)

نظريه دوم: گروهى از مفسّران معتقدند سوره توبه دنباله سوره انفال مى باشد، زيرا در سوره انفال درباره پيمان ها سخن گفته شده، ولى سوره توبه در مورد الغاى پيمان‌ها توسط پيمان‌شكنان بحث كرده،‌ از اين رو “بسم الله” ميان اين دو سوره ذكر نشده است،‌ چون در حقيقت يك سوره اند.

روايتى را مرحوم طبرسى از امام صادق(ع) در اين خصوص نقل مى كند: “ألانفال والبراءه واحدٌ؛ انفال و توبه به منزله يك سوره مى باشد".(4)

نظريه اى كه مشهور است، نظريه اوّل است.

(پى نوشت:
1 - آيت الله مكارم شيرازى،‌ تفسير نمونه،‌ ج 7، ص 271.
2 - همان، ص 273.
3 -  مرحوم فضل بن حسن طبرسى،‌ تفسير مجمع البيان،‌ ج 6 - 5، ص 2، چاپ تهران.
4 - مجمع البيان، ‌ج 6 - 5، ذيل سوره برائت،‌ ص 1.)

به نقل از :

مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

کمال الدين محمد بن طلحه‏ي شافعي درباره‏ي امام جواد عليه‏السلام چنين مي‏نويسد: هذا محمد الثاني رفيع القدر، عظيم الشأن، رفيع الذکر ما اتسعت له حلبات محالها، و لا امتدت له أوقات آجالها، بل قضت عليه الأقدار الإلهية يقله بقائه في الدنيا بحکمها و اسجالها فقل في الدنيا مقامه عجل القدوم عليه لزيارة حمامه، فلم تطل بها مدته و لا امتدت فيها أيامه غير [ صفحه 350] أن الله جل و علا خصه بمنقبة متألفة في مطالع التعظيم بارقه أنوارها مرتفعه في معارج التفضيل قيمة أقدارها بادية لأبصار ذوي الباصر بنية منارها هادية العقول أهل المعرفة آية آثارها. [1] .

امام محمد تقي ابن الرضا محمد ثاني [2] است، او قدر و مرتبه‏اي بلند دارد، نامش در افواه عوام و خواص مشهور است. سعه‏ي صدر، وسعت نظر، شيريني کلام، جذابيت سخن‏راني او، همه را جلب کرده است. اما متأسفانه مدت افاضاتش کم بود و سرنوشت چنين حکم مي‏کرد که او در جواني به روح کليه الهي متصل گردد، نيروهاي علم و فهم و دانش به قله مرتفع درايت و کياست او نمي‏رسد، حکومت‏هاي علمي و قضاوت‏هاي اجتماعي او حکم قاطعي بود که بالاتر از آن نظريه امکان نداشت. مرغ بلند پرواز عقل و خرد به درجه‏ي رفيع دانش و بينش او نمي‏رسد. چه کوتاه بود زمان او؟! و چه بلند بود افادات او؟! او در همين مدت کوتاه مظهر قدرت علم و منقبت حق و مجمع فضيلت و کمال بود. سطوت و هيبت او به قدري بود که هر کس بدو مي‏رسيد ناخودآگاه سر تعظيم فرود مي‏آورد و از اشعه‏ي انوار افاضات علمي او بهره‏مند مي‏شد. او منبع دانش و بينش بود که هر تشنه ‏کامي به او مي‏رسيد سيراب مي‏شد و همچون منبع نوري بود که دل و ديده همه از او روشن مي‏شد و عقل و ذهن بدو علم و معرفت مي‏يافت.

منبع:

[1] مطالب السؤل، کمال الدين محمد بن طلحه شافعي از علماي تسنن قرن هشتم است. (ضميمه‏ي تذکره‏ي ابن‏جوزي). [2] در روايات، نام محمد نخست به امام محمد باقر عليه‏السلام، و محمد دوم به امام جواد عليه‏السلام اطلاق مي‏گردد.

آیه ای از قرآن  بر رجعت دلالت دارد: 
” و إذا وقع القول علیهم أخرجنا لهم دابة من الارض تکلمهم أنّ الناس کانوا بایاتنا یوقنون ” وقتی که قول خداوند متعال بر انسان هایی که آیات الهی را قبول نمی کنند واقع بشود خداوند جنبنده ای از زمین خارج می کند که با مردم سخن می گوید و کسانی که یقین به آیات الهی نداشتند با این حادثه مشکلشان حل می شود. 
در روایات فراوانی هم از طریق اهل سنت وهم از طریق شیعه باین جنبنده به امام علی (علیه السلام) تأویل شده  است.
در روایات فراوانی از جمله روایتی که از ابن عباس و اصبغ بن نباته نقل شده ذکر شده منظور از “ دابة من الارض “  امام علی (علیه السلام) است که قبل از قیامت خداوند متعال او را خارج می کند در حالی که عصای  موسی و خاتم سلیمان پیغمبر همراه اوست و مومن و کافر را از هم جدا می کند و هر کدام مشخص می شود و در واقع این آیه ای از آیات الهی است که دین خدا را برای مردم بازگو می فرماید. 
در تفسیر قمی امام صادق (علیه السلام) فرمود: پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) امام علی (علیه السلام) را دید که در مسجد ریگ های مسجد را جمع کرده و سرش را روی آن ریگها گذاشته و خوابیده است. پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) او را حرکت داد و به او فرمود: بلند شو ای دابة الله (جنبنده) یکی از اصحاب که آنجا بود گفت: یا رسول الله بعضی از ما می توانیم بعضی دیگر را با این اسم بنامیم. حضرت فرمود: ” لا، لا والله ما هو إلّا له خاصة ” هیچ کس شایستگی این اسم را ندارد جز علی بن ابیطالب که می تواند به این اسم نامیده شود .

امام صادق (علیه السلام) درباره این آیه فرمود: خداوند هیچ پیغمبری از زمان آدم تا آخر پیامبران نفرستاد مگر اینکه به دنیا بر می گردند و امام علی (علیه السلام) را نصرت و یاری می کنند
میثاقی که از انبیاء گرفته شد
بعد پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم)  به امام علی (علیه السلام) فرمود: یا علی وقتی که آخرالزمان بشود خداوند تو را در بهترین صورت ها خارج می کند و همراه تو عصایی است که با آن عصا دشمنانت را می زنی و …. عصای موسی. 
آیه دیگری که در روایات، فراوان از آن به رجعت تاویل شده و گفته شده که مراد رجعت است این آیه است که می فرماید: ما از پیامبران میثاق گرفتیم که شماها را یاری کنند. مصداق از یاری شونده امام علی (علیه السلام) است. 
آیه با صراحت می فرماید که ما از همه پیامبران میثاق گرفتیم وقتی که پیغمبر اسلام آمد به او ایمان بیاورند و به مردم گوشزد بکنند و این دین را یاری کنند. 
در روایات آمده مراد از یاری پیامبران یاری امام علی (علیه السلام) در دوران رجعت است. روایات فراوانی وارد شده که این نصرت و پیروزی در رجعت خواهد بود.
 امام صادق (علیه السلام) درباره این آیه فرمود: خداوند هیچ پیغمبری از زمان آدم تا آخر پیامبران نفرستاد مگر اینکه به دنیا بر می گردند و امام علی (علیه السلام) را نصرت و یاری می کنند و این مطلب مصداق همین آیه کریمه است.
 در این زمینه آیات فراوان هست که برای اطلاعات بیشتر می توان به تفاسیر مراجعه کرد.

خلاصه :
آیات فراوانی در قرآن به موضوع رجعت اشاره دارد . در واقع این آیات این موضوع را برای همه گروههای مسلمان ثابت می کند.

 منبع: پاسخ به سوالات اعتقادی استاد محمدی  موجود در سایت رادیو معارف

امام صادق(علیه السلام) به قدری از عطریات استفاده می کرد، که هر گاه کسی وارد مسجد می شد و او را نمی دید، از محلی که بوی عطر از آن استشمام می شد می فهمید که امام صادق(علیه السلام) در همان محل بوده است، زیرا محل سجده او همیشه خوشبو بود…

(فروع کافی/ج6/ص511)

و نیز آن حضرت می فرمودند: رسول خدا آنچه را که برای مصرف عطر و بوهای خوش خرج می کرد، بیشتر از آن بود که برای غذا مصرف می نمود.

(فروع کافی/ج6/ص512)

 خانم گاندي مي گويد :

« اي زنان ! اگر آرايش کردن شما تنها به منظور جلب شهوت مرد است ، از اين کار خودداري کنيد و زير بار چنين خفت و خواري نرويد . »

 نظر آلفرد هيچکاک :

« هيچکاک » فيلمساز مشهوري است . وي مي گويد : « من معتقدم که زن هم بايد مثل فيلمي پر هيجان باشد . بدين معني که ماهيت خود را کمتر نشان دهد و براي کشف خود ، مرد را به نيروي تخيل و تصور زيادتري وا دارد . بايد زنان پيوسته همين شيوه رفتار کنند . يعني کمتر ماهيت خود را در معرض نمايش قرار دهند نشان دهند و بگذارند مرد براي کشف آنها بيشتر به خود زحمت بدهد . زنان شرقي تا چند سال پيش به خاطر حجاب و نقاب و روي بندي که به کار مي بردند خود به خود جذاب مي نمودند و همين مساله ، جاذبه نيرومندي بدانها مي داد . اما بتدريج با تلاشي که زنان اين کشورها براي برابري با زنان غربي ازخود نشان مي دهند ؛ حجاب پوششي که ديروز بر زن شرقي کشيده شده بود ، از ميان مي رود و همراه آن از جاذبه جنسي او هم کاسته مي شود

 برتراندراسل مي گويد:

از لحاظ هنر مايه تاسف است كه بآساني به زنان بتوان دست يافت و خيلي بهتر است كه وصال زنان دشوار باشد بدون آنكه غير ممكن گردد.

 ويل دورانت مي گويد:

آنچه بجوييم و نيابيم عزيز و گرانبها مي گردد . زيبايي به قدرت ميل بستگي دارد وميل با افناع وارضا ضعيف وبا منع و جلوگيري قوي مي گرد د.

خودداري از انبساط وامساك در بذل و بخشش بهترين سلاح براي شكار مردان است. اگر اعضاي نهايي انسان را در معرض عام تشريح مي كردند توجه ما به آن جلب مي شد ولي رغبت و قصد به ندرت تحريك مي گردد. مرد جوان به دنبال چشمان پر از حياست و بي آنكه بداند حس مي كند كه اين خودداري ظريفانه از يك لطف و رقت عالي خبر مي دهند.

 توصيه چارلي چاپلين به دخترش

وي كه يكي از بازيگران مشهور جهان است در نامه اي به دخترش مي نويسد:

برهنگي بيماري عصر ماست و من پيرم . شايد حرفهاي خنده آور مي زنم اما به گمان من تن عريان تو بايد مال كسي باشد كه روح عريانش را دوست داري.

 جوديت ميلر

خبرنگار روزنامه نيويورگ تايمز طي مقاله اي با عنون زنان در آغوش اسلام امنيتي تازه مي يابند با اشاره به گرايش روز افزون زنان مسلمان به حجاب مي نويسد: چه چيزي اين بازگشت را ميسر ساخته است؟ بازگشتي كه به معناي واقعي در آزاديهاي شخصي وسياسي صورت گرفته است؟

پاسخ آن در ارمغانهاست گه اصول گرايان اسلامي به روح و روان جامعه مدرن خاور ميانه و به زن ومرد آن تقديم كرده اند.

پوشش (حجاب) براي زن اين امكان را فراهم ساخته كه در شهرهاي شلوغ بتواند براحتي فعاليت كند واز مزاحمت مردان جوان و نوجواناني كه در جستجوي كار از اطراف و اكناف كشور به پايتخت سرازير شده اند در امان بماند.

اين لباس يك پيام غير قابل ترديد به اطرافيان مي فرستد. حجاب مي گويد: اين زن نجيب است با او كار نداشته باشيد وبه وي اجازه مي دهد بدون اينكه مورد آزار جنسي قرار گيرد در اتوبوسهاي شلوغ شهر وسار شود.

 رئيس انستيتو تعليم وتربيت آلمان

حضور مجزاي دختران و پسران در كلاسهاي درس مخصوص در دوره ابتدايي مي تواند در يادگيري دختران تاثير بسزايي داشته باشد. و در پي تحقيقات انستيتو پژوهشي پلانك آلمان ميل و رغبت دختران براي يادگيري روش مخصوص علوم رياضي در كلاسهاي مختلط رضايتبخش نيست.

نيويورك – خبرگزاري جمهوري اسلامي به نقل از روزنامه لوس آنجلس تايمز مي گويد اين روزنامه طي مقالاتي مي نويسد:

براي پيروان و عمل كنندگان به اصول مذهبي سيك ، يهوديت ، ارتدكس و اسلام، لباس تنها مساله راحتي و ذوق سليقه نيست بلكه بيانگر گستردگي عقيده مذهبي آنهاست.

مذاهب خاصي وجود دارند كه حد اعلاي عفت را پوشش مي بينند. اما اين موضوع به هيچ وجه نبايد به معناي يكنواختي كسل كنندگي وشلختگي تلقي شود. در حال حاضر پيروان اين مذاهب قوانين مذهبي خود را با مد درهم مي آميزند.

نويسنده اين مقاله ضمن گفتگو با چند نفر از جمله خانم شميم شيخ كه آموزگار است به نقل از او مي نويسد:

بايد زيباييهاي خود را بپوشانيم تا سبب جلب توجه نادرست نشويم . ما نيز مدهاي زيادي داريم و آن را در مقابل خانمها و شوهرانمان ارائه مي كنيم.

 هشدار اسقف اعظم انگليس

(دكتر جورج كري) اسقف اعظم انگليس نسبت به انحطاط اخلاقي در ميان جوانان اين كشور هشدار داد واز بي توجهي سيستم آموزشي اين كشور به دروس مذهبي انتقاد كرد وگفت:

اين اعتقادات مذهبي در انگلستان به عنوان يك سرگرمي در افكار عمومي جاي گرفته است.و برنامه هاي مذهبي مدارس به عنوان يك بخش اضافه نه اصلي مطرح است و بعد ايشان خواستار بازگشت به ارزشهاي مطروح در ده فرمان الهي و رعايت بيشتر موازين ارزشمند اخلاقي شد.

 گزارشي از راديو فرانسه

به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي ايران وبه نقل از راديو فرانسه:

در ويرجينياي آمريكا طرحي در سال سوم راهنمايي براي جدا كردن دختران از پسران در كلاس درس در دست ازمايش است . چون آموزگاران پي برده ند كه دختران بخصوص در رياضيات و علوم بدون حضور پسران راحت تر به نظر مي رسند.

به گفته آموزگاران ، دختران در كلاسهاي مختلط براي آنكه مورد تمسخر وانتقاد پسرها قرار نگيرند كمتر در بحثها شركت مي كنند. در حالي كه در غياب پسرها بهتر و راحت تر به سوالات جواب مي دهند. ظاهر نتايج اوليه اين آزمايشها رضايت بخش بوده است.

به گفته آموزگاران بخصوص دختران خجول در كلاسهاي دخترانه راحت تر هستند اما انجمنهاي متعددي از جمله انجمن ملي زنان آمريكا با اين طرح به مبارزه برخاسته است و آن را جدايي و تبعيض جنسي فاحشي مي داند.

نظر بازيگران سابق سينما و گويندگان تلويزيون در مورد حجاب

آنهايي كه با سينما آشنايي دارند مي دانند كه بيشتر فيلمهاي عربي در مصر ساخته مي شود و بيشترين اين فيلمها در ابتذال ، وقاحت وفساد و نيز كيفيت پايين هنري شهرت دارند .نقش زن در فيلمهاي آنچناني ، نيازي به تشريح ندارد و همه مي دانند كه زن در اين گونه فيلمها، بجز اهداف شيطاني وسيله سودجويي و پرفروش كردن فيلم مي باشد.

در سالهاي اخير گروهي از بازيگران زن مصري اين واقعيت را درك كرده اند كه بازيچه دست توليدكنندگان وابزار سودجوييهاي يغماگران شده اند واز سويي بر اثر موج اسلام گرايي انوار حيات آفرين ايين محمدي بردلهايشان تابيده است و به هدايت الهي راه يافتند. از اين رو با شهامتي خالصانه به دامن اسلام وارزشهاي گرانقدر آن بازگشتند از گذشته خود توبه كردند واز هنرپيشگي دروغين كناره گرفتند.

اينك توجه شما را به مصاحبه هايي كه تني چند از آن بانوان محترم كه قبلا اصطلاحا هنر پيشه سينما يا خواننده و يا گوينده تلويزيون بوده اند واكنون به حجاب روي آورده اند جلب مي كنم.

قابل توجه افرادی که میگن ته آرایشه دیگه!!!!!………….

البته این نظر شخصی بندس خوشحال میشم نظر شمارم بدونم
اخه همین عکس رو بدون ارایششو ببینی واقعا خودت متوجه میشی به اصطلاح همون ته ارایش چقد باعث جلب توجه میشه ونگاه مرد رو جذب میکنه اخه میخوان چیو ثابت کنن که از بقیه خوشگلترن؟؟به چه قیمت؟؟؟حالا مثلا دوتا مرد کوچه و خیابون اون مثلا مردی که قبل از تو هزار نفرو دیده و لذت برده و براش هم فرد مهم نیست و چند دقیقه بعد فراموشت کرده و رفته سراغ نگاه به خوشگل تر از تو چه ارزشی داره که خب تو همون ته ارایشتو کنی و……….توکه ارایش نمیکنی اون تهش چیه دیگه!!!یادمونم نره همه چی از کم شروع میشه.….گلشیفته اول یکم موریخت بیرون و کم کم……………………..خودتون بهتر میدونین مواظب همین یکم ها و ته ها باشیم که همه چی از اینا شروع میشه….
اینا همون افرادهایی هستن که یه تار مو رو گاهی اوقات قبول ندارن ومیگن این همه ملت فاکل میزرن کی یه ذره موی منو میبینه
اینها به رنگ دانه های و نقطهای خاصی از اعضای بدن خانمها توجه ندارند که براحتی باهمون چیزای کوچولو مردها رو جذب میکنه
بله دشمن همم برنامه داره
برا طلبها نمیگه ببخشید نیمه عریان شو
میگه این ته ارایشه عیبی نداره!!
این مسیر یه مردابه که وقتی متوجهش میشی که مثل خیلیا درگیرش شدی…..حالا میتونی ازش دربیا
                    

                         یادمون نره همین کارای کوچیک جسورمون میکنه واسه               

                    ………………………………بزرگاش…………………………….

در ماه مبارک رمضان انجام کدام اعمال افضل می باشد و کدام یک از اعمال بیش تر توصیه شده است؟

هرچند در این ماه علاوه بر اعمال واجب مانند روزه داری، اعمال مستحبی بسیاری مورد تأکید قرار گرفته مانند تلاوت قرآن و افطاری دادن به روزه داران و … و به علاوه حتی عادی ترین کارها مانند نفس کشیدن عبادت خوانده شده، اما در مجموع باید دانست که در ماه رمضان و در همه حال، ترک گناه و انجام درست واجبات، توبه و استغفار از گناهان گذشته و جبران آن ها در اولویت قرار دارد و افضل اعمال می باشد.
در روایتی امام علی (علیه السلام) از پیامبر سؤال می کند: بهترین عمل در ماه رمضان چیست؟ حضرت می فرماید: «با فضیلت ترین اعمال در این ماه، پرهیز از گناه است».

منبع:

(وسائل ‏الشیعه، ج 18، ص 313)

رهبر معظم انقلاب امروز عصاره شخصیت امام را در سه کلمه مومن، متعبد و انقلابی خلاصه کردند.

ایمان مردم و باور به همه حقایق دین و یکایک آیات قرآن بسیار مهم است، ایشان به همه حقایق وحی باوری عمیق و راستین داشتند و انسی که امام با قرآن داشت بی‌نظیر بود.

 باور به خدا، باور به مردم در امام بی‌نظیر بود چراکه خود امام نیز فرمود من با جرات مدعی هستم که ملت ایران و توده‌های میلیونی ایران در عصر حضار از ملت حجاز در عصر رسول‌الله و از مردم کوفه و عراق در عصر امیرالمومنین و حسین‌بن علی بهتر هستند.

حضرت امام در بعد انقلابی همچون یک جوان در لحظه لحظه‌های عمر خود از آغاز نهضت حضور داشته‌اند و بعد انقلابی حضرت امام مخصوصاً در سال‌های اخیر عمرشان بی‌نظیر است.

در بندی از وصیت‌نامه امام آمده است من با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص می‌شوم و به جایگاه ابدی سفر می‌کنم؛‌ این موضوع نکته عجیبی دارد و آن هم احساس اطمینان و آرامشی است که در حضرت امام وجود داشت.

این نکته بسیار مهم است چراکه پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه وآله) جامعه اسلامی در سطح خواص، اصحاب و توده مردم دچار ارتداد شد اما مردم ایران، خواص و اصحاب انقلاب پس از رحلت امام در راه انقلاب پایدار ماندند و برعکس آنچه که در زمان پیامبر (صلی الله علیه وآله) اتفاق افتاد و همه به جز تعداد انگشت‌شماری دچار ارتداد شدند، این اتفاق برای انقلاب ما نیفتاد و فقط اندک کسانی راه خود را در جدایی از امام و انقلاب برگزیدند.

به فراز دیگری از وصیت‌نامه حضرت امام و امیدواری ایشان برای اینکه بعد از خودشان ملت ایران در راه انقلاب پایدار می‌ماند موجب آرامش روح امام است.

امام در جملات پایانی وصیت‌نامه خود می‌فرمایند که با رفتن یک خدمت‌گزار در سد آهنین ملت خللی ایجاد نخواهد شد، این همان امامی است که چند سال پیش از فروپاشی شوروی با آن صراحت از فروپاشی شوروی سخن می‌گوید و آینده را می‌بیند و پیش‌بینی‌هایش دقیقا اتفاق می‌افتد.

امام می‌بیند که بعد از خودش خللی از نظر رهبری به وجود نخواهد آمد، وقتی امام خود را خدمت‌گزار می‌داند، منظور از خدمت‌گزارانی که بعد از خودشان هستند، معلوم می‌شود که ایشان مسئله رهبری را اشاره کرده‌اند.

ما امروز می‌بینیم که با رحلت امام و در کمتر از 24 ساعت این پیش‌بینی حضرت امام محقق شد، با اعلام خبر رحلت امام صدها خبرنگار از سراسر دنیا به ایران آمدند، آنها با القائات خود پیش‌بینی‌شان این بود که با رحلت امام، نظام از بین می‌رود و آمده بودند تا با دوربین‌های خود بدرقه نظام را به دنیا مخابره کنند نه بدرقه امام را، اما خواست خدا چیز دیگری بود.

 دختر حضرت امام خانم مصطفوی نقل کردند که وقتی قائم‌مقام برکنار شد من خدمت امام رسیدم و از آینده اظهار نگرانی کردم که با این وضعیت اگر برای شما اتفاقی پیش بیاید آیا شورای رهبری می‌شود یا وضع جور دیگری است چراکه ما کسی را نخواهیم داشت، که امام با حالتی خاص و قاطعیت فرمودند چرا ما شخصی را داریم و همین آقای خامنه‌ای است.

در همه مراحل جمهوری اسلامی پیروز صحنه بوده است و آن که شکست خورده و ناکام شده است دشمنان جمهوری اسلامی ایران بوده‌اند که در این زمینه می‌توان به ترور‌ها، جنگ تحمیلی، فتنه سال 78 و 88 و فتنه امروز که به اسم داعش و جریان تکفیری در جریان است اشاره کرد.

منبع:

سخنرانی حجت الاسلام محمدحسن رحیمیان عضو دفتر امام خمینی 

از خبرگزاری تسنیم

حضرت علی اکبر(علیه السلام) در کنار پدر والامقامش رشد و پرورش یافت و با سیره و روش اهل بیت(علیه السلام) آشنا شد. وی دارای ظاهری زیبا و زبانی شیوا بود و در گفتار، وجاهت و خلق و خوی همانند جدش رسول خدا بوده است تا آنجا که پدر بزرگوارش می فرماید: « هرگاه مشتاق دیدار پیامبر می شدیم به چهره او می نگریستیم» و در شجاعت و دلاوری همچون علی ابن ابی طالب(علیه السلام) بود.
کنیه آن حضرت ابوالحسن و لقب هایش علی اکبر و اهل شباب بود، ایشان سراسر عمر کوتاه و پر برکت خویش را در خدمت و اطاعت پدربزرگوارش گذراند و در زمان قیام عاشورا در کنار پدر با دلیری، ایمان و عشق به پیکار با کفار پرداخت.
 در تقویم ملی سالروز ولادت حضرت علی اکبر(علیه السلام) روز جوان نامگذاری شد تا جوانان ایشان را سرلوحه و الگویی شایسته در زندگی خود قرار دهند تا بتوانند به سعادت واقعی دست یابند.
دین اسلام جوانی را دوره توانمندی، سازندگی و دوران بسیار با ارزشی برای بهره وری از نعمت زندگی می داند. جوانی و شناخت ویژگی های این مرحله سرنوشت ساز زندگی باعث می شود انسان خود را بهتر بشناسد و خصوصیاتش را درک کند. در این دوره تغییر و تحول جسمی بسیاری در افراد ایجاد می شود و همراه با این تغییرات روح او نیز دچار تحول می شود و احساس های جدیدی در نهال جوان به وجود می آید، دیگر او به مانند کودکی و نوجوانی رفتار نمی کند و در سایه آموزش های مناسب به بهترین شکل با این تحول ها رو به رو می شود.
 ظاهر، خلق و خو و منطق، نشان از صفات و کمال های فراوان آن حضرت دارد. در وصف ویژگی های بارز و حسنه حضرت علی اکبر(علیه السلام) به عنوان یک شخص با کمال، نه تنها از زبان پدر ایشان که در بیان بقیه نیز توصیف هایی ذکر شده است. به خاطر پیوستگی عاطفی، معنوی و روحی رسول خدا (صلی الله علیه وآله) با امام حسین(علیه السلام) خصوصیت های ظاهری و برخی خصلت های اخلاقی وی به فرزندش علی اکبر(علیه السلام) انتقال داده و به عنوان آینه تمام نمای پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) مشهور شد. به طوری که حتی دشمنان و معاندان به این ویژگی اعتراف می کردند. حتی خود معاویه نیز توصیفی درخصوص ایشان دارد که در تاریخ نیز ثبت شده است: «از نظر من اولی‌ترین فرد به امر حکومت، علی فرزند حسین بن علی است، چراکه جدش رسول خداست و شجاعت بنی هاشم در اوست…» .

شخصیت والای علی اکبر(علیه السلام) است. جوان امروز هم باید در ارتقای بصیرت، بینش، معلومات و تخصص های لازم خود بکوشد و با تاسی از حضرت علی اکبر(علیه السلام) ویژگی های اخلاقی و شخصیتی ایشان را ملاک اصلی فعالیت های خود قرار دهد و از چنین انسان هایی الگو بگیرد. نیایش و عبادت به عنوان روح و جوهره‌ زندگی در تمام دوره‌های عمر، لازم و حیاتی است. اما این مساله در جوانی به دلیل حساسیت و جایگاه ممتاز آن، از ارزشی دوچندان برخوردار است و نمی‌توان شیرینی و لذتی را که عبادت در جوانی دارد و تأثیری که در اندیشه و روان انسان برجای می‌گذارد با دوره‌های دیگر مقایسه کرد. جوانان قدر دوران جوانی خود را بایستی بدانند و از آن به عنوان یک فرصت طلایی برای عبادت در راه خدا استفاده نمایند و خانواده ها نسبت به تربیت دینی و تقویت روحیه عبادی در جوانان با استفاده از شیوه‌های گوناگون آموزشی، تربیتی و الگو گرفتن از ائمه اطهار(علیه السلام) آنها را به این سمت هدایت نمایند.

عزیزان من! رابطه ی خودتان را با خدا، هر چه می توانید مستحکم ترکنید؛ بخصوص در این ماه های مبارک؛ ماه رجب و ماه شعبان. در این ماه ها که ماه  دعا و استغاثه، ماه رابطه گرفتن با خدا و ماه راز و نیاز کردن با معشوق حقیقی هر انسان است، دعا و توبه ی شما، ذکر خدا در دل های پاک و نورانی شما جوانان عزیز، معجزه ها و کار ها می کند! مخصوص این ایام(جوانی) نیست. در تمام عمرتان این رابطه با خدا در شما صفا و اخلاص را تقویت می کنند و صفا و اخلاص، گره گشای همه ی کارهاست.

منبع:

سخنان مقام معظم رهبری(دام عزه) در کتاب ستاره جوانی نوشته علی اکبر سبزیان

توبه و فرج امام عصر(علیه السلام)
یکی از برکات بسیار مهم توبه و استغفار، ارتباط یافتن با امام زمان(علیه السلام) است. بنا بر فرمایش بزرگان، کسی که وجودش از بدی‌ها پیراسته شود و به زیور عبادت و بندگی خداوند آراسته گردد، گویا در درون خویش امام زمان خود را یاری کرده است. از این روست که پاکان و اولیای خداوند به کسانی که طالب دیدار یار هستند، به این مضمون سفارش می‌کنند که:

آئينه شو جمال پري طلعتان طلب
جاروب كن تو خانه سپس مهمان طلب

در کلمات بزرگانی چون آیت‌الله بهجت درباره ارتباط با ولی عصر ارواحناله‌الفداء دو مطلب مورد توجه است؛ دعا و تضرع برای ظهور امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه و آماده‌سازی خود برای یاری آن‌ حضرت و هر دو مطلب، نیازمند دوری از گناهان و توبه است. کسی که از وجود شریف آن حضرت غافل نباشد، متوجه است که در دوران غیبت، رنج‌ها و اندوه‌های فراوانی متوجه آن حضرت است و به همین دلیل برای تعجیل در ظهور ایشان دست به دعا برمی‌دارد، ولی بنا بر فرمایش بزرگان، در این دعا نمی‌توان به لفّاظی و ظاهرسازی اکتفا کرد. آیت‌الله بهجت می‌فرمود: «باید دعا را با شرایط آن کرد و توبه از گناهان از جمله شرایط دعاست؛ چنانکه فرموده‌اند: «دُعآءُ التائِبِ مُسْتَجابٌ؛ دعای شخصی که توبه کند، اجابت می‌گردد»؛ نه اینکه برای تعجیل فرج دعا کنیم و کارهایمان برای تبعید (دورکردن) و تأجیل (به‌تأخیر انداختن) فرج آن حضرت باشد».

درباره آمادگی برای ظهور آن حضرت نیز توبه از گناهان امری ضروری است و حضرت آیت‌الله بهجت بر این نکته تأکید داشت که «اگر ظهور حضرت حجت(عج) نزدیک باشد، باید هرکس خود را برای آن روز مهیا سازد؛ از جمله اینکه از گناهان توبه کند».

سجاده اش همیشه پر از عطر یار بود

پیشانی اش به سجده دائم دچار بود

هم زین العابدین زمان بود و هم لبش

گل خانه ی صحیفه ی سبز بهار بود

چهار نصیحت خداوند به حضرت موسی(علیه السلام)
خداوند متعال به حضرت موسی(علیه السلام) وحی کرد: ای موسی! سفارش مرا دربارۀ چهار چیز به خاطر بسپار.
به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ از اصبغ بن نباته نقل شده است که گفت، امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) فرمود: خداوند متعال به حضرت موسی(ع) وحی کرد: ای موسی! سفارش مرا دربارۀ چهار چیز به خاطر بسپار؛

1. تا ندانی که گناهانت را آمرزیده اند به عیب دیگران نپرداز.
2. تا ندانی که گنجهای خدا تمام شده غم روزی مخور.
3. تا نبینی که ملک و پادشاهی من از دست رفته به دیگری امیدوار نباش.
4. تا مردۀ شیطان را نبینی از مکرش ایمن مباش.

منابع:
زبده الاحادیث، جلداول، ص44-45
نصایح، نوشته مرحوم ایت الله مشکینی
المواعظ العددیه
احادیث الطلاب، احادیث امیرالمومنین(علیه السلام)
آموزه های اخلاقی در کلام معصومین(علیه السلام)